Πορφυρή Δούλη εναντίον Ντόναλντ Τραμπ
«Βlessed be the fruit» («Ευλογητός ο καρπός»). Καθώς παρακολουθώ το τηλεοπτικό κομψοτέχνημα The Handmaid’s Tale ψωροπερηφανεύομαι ότι είχα την τύχη να συναντηθώ με την δημιουργό της Πορφυρής Δούλης όταν ήταν σχεδόν άγνωστη στην Ελλάδα. Ήταν στο πλαίσιο μιας δεκαήμερης περιήγησής μου στον Καναδά, με σκοπό να εξερευνήσω ό,τι προλάβω από ένα αραιοκατοικημένο και πολιτισμικά ασαφές σύμπαν. Η ξεναγός μου, η γλυκύτατη και άκρως αποτελεσματική Ζωή Δελήμπαση, υπεύθυνη μορφωτικών και δημοσίων υποθέσεων της καναδικής πρεσβείας στην Αθήνα, μου είχε υποσχεθεί ότι θα με φέρει σε επαφή με δύο μεγάλες κυρίες των καναδικών γραμμάτων: την Μάργκαρετ Άτγουντ και την Άλις Μονρό. Μίλησα με την Άτγουντ στις 13 Σεπτεμβρίου 1999 στον πέμπτο όροφο του Torontο Colony Ηotel.
Εγώ ήδη εκστασιασμένη με την science fiction δυστοπία της, την Ιστορία της πορφυρής δούλης (εκδ. Εστία 1987)· το είχα διαβάσει απνευστί για τις ανάγκες της συνέντευξης. H νουβέλα βρισκόταν τότε στην 48η θέση με τα πιο λογοκριμένα βιβλία στις ΗΠΑ. «Μη νομίζετε ότι πρόκειται για βιβλία που ρίχνονται στην πυρά» είχε σπεύσει να διευκρινίσει η συγγραφέας. «Απλά δεν τα διδάσκουν στα σχολεία και δεν τα δίνουν ποτέ στις βιβλιοθήκες. Φαίνεται