«Γυρίζω σπίτι, ελευθερώσαμε την Ράκκα!»

Είναι εξαντλημένος όταν βγαίνει από το αεροπλάνο, αλλά ο καιρός που τον υποδέχεται τον ξαφνιάζει ευχάριστα: δεν την περίμενε μια τόσο ζεστή ημέρα, στις Βρυξέλλες των τελών του Οκτώβρη.

Το Ζάβεντεμ δεν θυμίζει την εικόνα που είχε το αεροδρόμιο για αρκετό καιρό ύστερα από την τρομοκρατική επίθεση του Μαρτίου του 2016. Η κανονικότητα έχει επιστρέψει. Οι ομάδες οπλισμένων στρατιωτών με παραλλαγή έχουν δώσει και πάλι τη θέση τους στα ακριβά αυτοκίνητα και ταξιδιώτες που κάνουν χάζι τον ήλιο έξω από τα μεγάλα παράθυρα συντροφιά με μια μπύρα.

Κάποιοι αστυνομικοί, μονάχα, στέκουν διακριτικά, και όταν προσπερνάει μια τριάδα από αυτούς, λίγο πριν την έξοδο του αεροδρομίου, τα βλέμματά τους διασταυρώνονται –έπειτα του ζητούν να σταματήσει. Δύο αστυνομικοί ελέγχουν τα έγγραφα που τους δίνει, όσο η γυναίκα συνάδελφός τους πληκτρολογεί σε έναν υπολογιστή. Η οθόνη λέει πως το ταξίδι του ξεκίνησε από τη Βαγδάτη και ακολούθησαν δύο ακόμη στάσεις. Η γυναίκα κάθε τόσο σηκώνει το τηλέφωνο και ανταλλάζει βιαστικά λίγες λέξεις. Τελικά του δίνει πίσω τα έγγραφά του. Η έκφρασή της έχει γλυκάνει. «Περάστε, κύριε, βρίσκεστε στην σωστή πλευρά της Ιστορίας».

Αφού αφήσει τα πράγματά του στο ξενοδοχείο του