O Έρντογαν συζητά με δημοσιογράφους κατά την επιστροφή από μία επίσκεψη στο Ιράκ. Στα δεξιά ο ακτιβιστής Τζεγκίζ Τσαντάρ, που τον στήριξε από το 2002 ως το 2013.
Από συνοδοιπόροι, εχθροί: H φιλελεύθερη διανόηση και ο Έρντογαν
Οι φιλελεύθεροι διανοούμενοι της Τουρκίας στήριξαν τον Έρντογαν για περισσότερο από μία δεκαετία, όταν φαινόταν ότι τους ένωναν περισσότερα από όσα τους χώριζαν: η προοπτική της ΕΕ, η απέχθεια για τους κεμαλιστές και ο φόβος ενός πραξικοπήματος. Πλέον, η συμπόρευσή τους με το AKP έχει τελειώσει οριστικά.
O Έρντογαν συζητά με δημοσιογράφους κατά την επιστροφή από μία επίσκεψη στο Ιράκ. Στα δεξιά ο ακτιβιστής Τζεγκίζ Τσαντάρ, που τον στήριξε από το 2002 ως το 2013.
Την χαρακτήρισαν «ανίερη συμμαχία», αδυνατώντας να πιστέψουν ότι χώροι με τόσο διαφορετικές ιδεολογικές αναφορές μπορούσαν να συμμαχήσουν. Πολλοί κεμαλιστές μίλησαν για «προδοσία», που προσέδιδε νομιμοποίηση (στο εσωτερικό και εξωτερικό μέτωπο) στην καταστροφή της χώρας. Η συμμαχία πολλών φιλελεύθερων-προοδευτικών διανοουμένων με το ισλαμιστικό Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) του Ταγίπ Έρντογαν αποτέλεσε ένα από τα πιο πολυσυζητημένα πολιτικά φαινόμενα στην Τουρκία της τελευταίας δεκαπενταετίας.
Με δύο λόγια
Για πολλά χρόνια, διανοούμενοι με αστική καταγωγή και αριστερή ιδεολογία προσδέθηκαν με ενθουσιασμό στο όχημα του ισλαμιστικών αναφορών ΑΚΡ. Κι αυτό γιατί είχαν έναν κοινό εχθρό, τις ένοπλες δυνάμεις και, όπως φαινόταν τότε, έναν κοινό στόχο: την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η συστράτευση της διανόησης με το ΑΚΡ τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του συνέβαλε τα μέγιστα τόσο στην νομιμοποίησή του στα μάτια ευρέων ομάδων του πληθυσμού, όσο και στην δημιουργία της «έξωθεν καλής μαρτυρίας» της χώρας στην ΕΕ και τις ΗΠΑ. Σήμερα, μετά την κατάρρευση του οράματος της ΕΕ και την αποκάλυψη των πραγματικών προθέσεων του Έρντογαν, οι περισσότεροι αναγνωρίζουν πως έπεσαν θύματα των