Οι παντοδύναμοι φύλακες των αρχαίων

«Εμείς οι φύλακες; Πολύ σπάνια καταφεύγουμε στο λουκέτο σε αρχαιολογικούς χώρους για να ικανοποιήσουμε κάποιο αίτημά μας. Τα τελευταία χρόνια, είναι ελάχιστες οι φορές που τους έχουμε κλείσει», λέει ένα ζεστό απομεσήμερο του Ιουλίου ο επικεφαλής της Πανελλήνιας Ενωσης Υπαλλήλων Φύλαξης Αρχαιοτήτων (ΠΕΥΦΑ), Γιάννης Μαυρικόπουλος, ο οποίος κάθεται απέναντί μου σε ένα καφέ στην Πλάκα.

Έχει δίκιο. Από το 2009 έχουν γίνει έξι 24ωρες απεργίες, έξι αποχές και τέσσερις στάσεις εργασίας. Μόνο με το άκουσμα της πρότασης ότι μπορεί οι τουρίστες να βρεθούν μπροστά σε σφραγισμένες πόρτες σε μέρη όπως η Ακρόπολη, η Ολυμπία, οι Δελφοί, η Κνωσός, οι πολιτικοί προϊστάμενοι του υπουργείου Πολιτισμού και εν γένει της πολιτείας θα εξαντλήσουν όλη τους την καλή διάθεση για να τα βρουν με τον κλάδο.

Το“υπερόπλο”των αρχαιοφυλάκων

Ποιος υπουργός θα ήθελε, έστω και μέσα στο καταχείμωνο, να δει ουρές εξοργισμένων πολιτών και επισκεπτών έξω από τα μουσεία και τα μνημεία; Κανείς, διότι είναι μια τεράστια ντροπή για τη χώρα.

Πρόσφατη απόδειξη: τον περασμένο Δεκέμβριο δημιουργήθηκε θέμα με τις πρόσθετες αμοιβές των αρχαιοφυλάκων και εξήγγειλαν αποχή από τα καθήκοντά τους, κυρίως εξαιτίας της μείωσης της