Τα μετέωρα βήματα της Εθνικής Τράπεζας και του Λεωνίδα Φραγκιαδάκη

Οι ελληνικές τράπεζες έχουν υποχρεωθεί να πουλήσουν διάφορα περιουσιακά στοιχεία, από ακίνητα μέχρι θυγατρικές και μη εξυπηρετούμενα δάνεια, με στόχο την εξυγίανση των ισολογισμών τους, την ενίσχυση των κεφαλαίων και της ρευστότητάς τους. Η υποχρέωση πηγάζει από τη συμφωνία οικονομικής βοήθειας που έκαναν οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους δανειστές και από τον έλεγχο που η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ασκεί στις τράπεζες μέσω του Ενιαίου Μηχανισμού Εποπτείας (Single Supervisory Mechanism).

Στο παρόν άρθρο δεν θα ασχοληθούμε με τη σκοπιμότητα των πωλήσεων –που έχουν ήδη συμφωνηθεί– αλλά με την ίδια τη διαδικασία της πώλησης περιουσιακών στοιχείων, η οποία παρουσιάζει σοβαρότατα προβλήματα σε αρκετές περιπτώσεις. Για παράδειγμα, ένας επενδυτής υπέβαλε την καλύτερη προσφορά για την εξαγορά μιας εταιρείας, χωρίς όμως να είναι δεσμευτική. Και επανέρχεται με χαμηλότερη προσφορά! Σε άλλη περίπτωση, ο επενδυτής που ανακηρύχθηκε «προτιμητέος» δεν κατέθεσε βεβαίωση ότι διέθετε το ποσό της προσφοράς του και υπαναχώρησε, τινάζοντας στον αέρα την αξιοπιστία του διαγωνισμού.

Το inside story ασχολήθηκε προσφάτως με μία περίπτωση, συγκεκριμένα την πώληση των εταιρειών Νηρέα και Σελόντα από τις