Εννέα πράγματα που θυμάμαι από τον Άκη Τσοχατζόπουλο
Αν ένα μεγάλο μέρος από τα 47 χρόνια της μεταπολίτευσης σφραγίστηκε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο από το ΠΑΣΟΚ, ο Άκης Τσοχατζόπουλος ήταν ένα από τα στελέχη του που έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στις αποφάσεις που λήφθηκαν για τη χώρα. Άνοιξα το ημερολόγιό μου για να θυμηθώ μερικές από αυτές.
Ι
Χίλτον, Γενάρης 2000. Ένας εκδότης που έμπλεξε και με τον ΣΥΡΙΖΑ με καλεί στο «Βυζαντινό» για να αναλάβω διευθυντής μιας αριστερής εφημερίδας του «λαϊκού ΠΑΣΟΚ». Ακούω την πρόταση. «Ποιoς πληρώνει;» τον ρωτάω. «Το λαϊκό ΠΑΣΟΚ και εγώ» απαντάει. Επειδή ξέρω ότι σπάνια πληρώνει εξ ιδίων, ακούω μόνο το πρώτο τμήμα της απάντησης. «Όχι» του λέω, «έχω άλλες δουλειές» (δεν είχα).
ΙΙ
Όταν ο γιός του Φάτος Νάνο πήγαινε στο αμερικάνικο κολέγιο της Θεσσαλονίκης, ο Αλβανός ηγέτης και φίλος του Άκη πήγαινε συχνά στη Θεσσαλονίκη για να τον επισκεφθεί. Ο Άκης μετά την ήττα του για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ είχε κάνει τη Θεσσαλονίκη ορμητήριό του και επέστρεφε εκεί πολύ συχνότερα από ό,τι την προηγούμενη δεκαετία. Πηγαίνανε στο νυχτερινό κέντρο Πύλη Άξιου και διασκέδαζαν. Ο Φάτος Νάνο έπινε πολύ. Κάποια Παρασκευή βράδυ στο τσακίρ κέφι ο Τσοχατζόπουλος του λέει: «Ξέρεις, υπάρχουν και εκείνα τα κόκκαλα των δικών μας απάνω σε