Ένας αγροτικός παράδεισος στις άνυδρες Κυκλάδες
Άρθρο της Αναστασίας Καραδημήτρη.
Αναδημοσιεύεται με άδεια από τις «Βιώσιμες Κυκλάδες», ένα εγχείρημα της «Πρωτοβουλίας για τη Δημοσιογραφία», που υποστηρίζεται από το inside story. Το project αναδεικνύει τα πολλαπλά ζητήματα βιωσιμότητας που αντιμετωπίζουν οι Κυκλάδες, από την αδυναμία ζωτικών υποδομών να αντεπεξέλθουν στην πληθυσμιακή έκρηξη του καλοκαιριού ως την αλλοίωση του τοπίου και τις ελλιπείς δημόσιες υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες στους νησιώτες.
«Συχνά με ρωτάνε γιατί καλλιεργείς, πώς ξεκίνησες και εγώ θυμάμαι τον παππού μου, τον πατέρα του πατέρα μου ξυπόλυτο στο χωράφι να ανοίγει “ναούς”, έτσι λέγαν τον παλιό τρόπο ποτίσματος που από την πηγή κάνανε ένα αυλάκι να περνάει το νερό. Ήταν ξυπόλυτος μέσα στα χώματα και τα νερά και είχε ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Ήταν η χαρά του να καλλιεργεί. Αυτή είναι μια εικόνα που την κρατούσα πάντα και κάπως έτσι φανταζόμουν και την καλλιέργεια, με αγάπη και χαρά και με το νερό στα πόδια μας. Αυτή η πηγή με την οποία ο παππούς μου καλλιεργούσε ένα πολύ μικρό κομμάτι γης στην Μέση, εδώ πιο πάνω, και από τα μπαξεβανικά ζούσε μια οικογένεια με επτά παιδιά, είναι τώρα κάποια χρόνια που δεν βγάζει στάλα νερό. Τώρα πια, ο παππούς μου εκεί