«Φανταστείτε το Μουσείο όπως έναν πύραυλο. Το πάτημα του κουμπιού για την εκτόξευση, όπως και το κόψιμο της κορδέλας των εγκαινίων, κρατά μονάχα ένα κλάσμα του δευτερολέπτου. Όμως έχουν προηγηθεί πολλά έτη προετοιμασίας ώστε να κυλήσουν όλα ομαλά», έλεγε η επικεφαλής του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κατερίνα Κοσκινά σε μια παρέα καλλιτεχνών και δημοσιογράφων που πέρασαν πρόσφατα το κατώφλι του Φιξ, αναγνωρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι η ίδια βρέθηκε στην τυχερή θέση να παραλάβει τον “πύραυλο” σχεδόν έτοιμο.
Το ΕΜΣΤ είναι κάτι σαν case study της εθνικής κακοδαιμονίας. Μετά από 16 ολόκληρα χρόνια προετοιμασίας κι ενώ είναι έτοιμο το κτίριο, κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πότε θα τοποθετηθεί η μόνιμη συλλογή και θα στελεχωθεί πλήρως το Μουσείο, έτσι ώστε να μιλάμε για το τέλος της περιπέτειάς του, η οποία συνέπεσε και με την εντεινόμενη οικονομική κρίση. Το τελευταίο κεφάλαιο της saga, δηλαδή η παρούσα φάση, αφορά το αν τελικά θα ικανοποιηθούν τα προαπαιτούμενα του Ιδρύματος Νιάρχου για να προχωρήσει η δωρεά-οξυγόνο των τριών εκατομμυρίων ευρώ, η οποία απεντάχθηκε το 2015 από το πρόγραμμα του ΙΣΝ.
Όμως το σήριαλ έχει ακόμα έναν ενδιαφέροντα επίλογο. Μέσα στα επόμενα έτη