Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το δικαίωμα πρόσβασης στα δημόσια έγγραφα
Πριν από λίγους μήνες είχα την τύχη να μιλήσω με έναν Αμερικανό δημοσιογράφο που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Κάποια στιγμή η κουβέντα μας πήγε στο πώς δουλεύουν οι δημοσιογράφοι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Τότε μου μίλησε σχετικά με τον Νόμο για την Ελευθερία της Πληροφορίας (Freedom of Information Act–FOIA), ο οποίος δίνει στους πολίτες το δικαίωμα να ζητήσουν πρόσβαση σε αρχεία των ομοσπονδιακών Αρχών. «Χωρίς τη FOIA η αμερικανική δημοσιογραφία θα ήταν πολύ φτωχότερη», ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησε.
Για να καταλάβει κανείς τη σημασία αυτού του νόμου στην άσκηση του δημοσιογραφικού λειτουργήματος στις ΗΠΑ, αρκεί να αναφέρουμε ότι το καλοκαίρι του 2018 ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ, Σκοτ Προύιτ, υπέβαλε την παραίτησή του μετά από μία σειρά αποκαλυπτικών ρεπορτάζ σε βάρος του, πολλά από τα οποία βασίστηκαν σε πληροφορίες που αποκτήθηκαν μέσω της FOIA. «Στην περίπτωση του Σκοτ Προύιτ, χωρίς την FOIA θα ήταν αδύνατον να πετύχουμε όσα πετύχαμε ή να πούμε τις ιστορίες που καταφέραμε να πούμε», είπε χαρακτηριστικά η Λίζα Φρίντμαν, δημοσιογράφος των New York Times για θέματα κλίματος και περιβαλλοντικής πολιτικής.
Το ρηξικέλευθο της FOIA