Η άστατη σχέση των Δήμων με την Πολιτική Προστασία

Το μέγεθος της καταστροφής από τις πυρκαγιές στην Ανατολική Αττική στις 23 Ιουλίου 2018 δεν άφησε περιθώρια στην κυβέρνηση. Η απόδοση ευθυνών στο υψηλότερο πολιτικό και επιχειρησιακό επίπεδο, με την παραίτηση του αναπληρωτή υπουργού Προστασίας του Πολίτη και τις αντικαταστάσεις των αρχηγών του Πυροσβεστικού Σώματος και της Ελληνικής Αστυνομίας, ήταν μονόδρομος.

Η πολιτικοποίηση όμως της τραγωδίας, η αναζήτηση από τους εμπλεκόμενους και την κοινωνία πολιτικών και ποινικών ευθυνών αλλά και η εστίαση του δημόσιου ενδιαφέροντος στο κομμάτι της διαχείρισης της πυρκαγιάς, αφότου είχε ήδη ξεκινήσει και λάβει τραγικές διαστάσεις, άφησε στην αφάνεια ένα εξίσου σημαντικό – αν όχι σημαντικότερο – σημείο: Την πρόληψη των δασικών και αστικών πυρκαγιών. Στο κομμάτι της πρόληψης των φυσικών καταστροφών, και ειδικά των πυρκαγιών, ο ρόλος των Δήμων είναι κεντρικός. Και η κατάσταση των πληγέντων Δήμων Μαραθώνα και Ραφήνας-Πικερμίου στον τομέα της Πολιτικής Προστασίας αναδεικνύει τις χρόνιες παθογένειες ενός κρίσιμου για την ασφάλεια των πολιτών συστήματος.

Λίγοι πρώτα απ' όλα συνειδητοποιούν την ύλη αρμοδιοτήτων που έχει μεταβιβάσει το κράτος στους Δήμους για την Πολιτική Προστασία.

Συνοπτικά λοιπόν