Το νέο πρόσωπο της βίας
Στις 22 Ιουλίου 2011, ο Άντερς Μπρέιβικ σύστηνε τον εαυτό του σε ολόκληρο τον πλανήτη, αποκαλύπτοντας ταυτόχρονα το μέγεθος του χάους που μπορεί να προκαλέσει ένας και μόνο άνθρωπος. Ο τρόπος με τον οποίον οργάνωσε και εκτέλεσε το σχέδιό του και ο τελικός απολογισμός με τους 77 νεκρούς και τους 319 τραυματίες στη Νορβηγία έστειλε ένα σαφές μήνυμα στις υπηρεσίες ασφαλείας ανά τον κόσμο, ότι η νέα μορφή τρομοκρατίας είναι ακόμα πιο απρόβλεπτη, ακόμα πιο επικίνδυνη. Η έννοια του «μοναχικού λύκου» έγινε mainstream στα MME, εκ των οποίων άλλα χαρακτήριζαν τον Μπρέιβικ «μακελάρη», άλλα «ακροδεξιό τρομοκράτη» και άλλα «ψυχοπαθή». Και την στιγμή που διαδραματίζονταν όλα αυτά, την ίδια ακριβώς στιγμή, ορισμένοι έφηβοι –τότε– σε όλον τον κόσμο έβρισκαν ένα πρότυπο στο πρόσωπο του Νορβηγού.
Μια σειρά από όχι και τόσο τυχαίες συμπτώσεις
Η πρόσφατη επίθεση στο Μόναχο, με δράστη τον 18χρονο Αλί Σονμπολί, έγινε ακριβώς πέντε χρόνια μετά το μακελειό του Μπρέιβικ. Σύμπτωση; Μπορεί. Σίγουρα, όμως, δεν είναι σύμπτωση πως στο δωμάτιο του δράστη βρέθηκε το βιβλίο του ψυχολόγου Πίτερ Λάνγκμαν «Why Kids Kill: Inside the Minds of School Shooters». Όπως δεν είναι σύμπτωση το ότι υπήρχαν σημειώσεις και