Όταν η CIA αγάπησε τον Δόκτορα Ζιβάγκο
Εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ιταλία το 1958 και δεν κυκλοφόρησε στη Ρωσία πριν το 1988. Το αριστούργημα του Μπορίς Παστερνάκ που απαγορεύτηκε, κυκλοφόρησε κρυφά, βραβεύτηκε με Νομπέλ και κέρδισε περίοπτη θέση στο λογοτεχνικό σύμπαν, έχει όλα τα στοιχεία ενός πολιτικού ψυχροπολεμικού θρίλερ.
Γεννημένος το 1890 σε μια κοσμοπολίτικη μοσχοβίτικη οικογένεια καλλιτεχνών, ο Παστερνάκ ταξίδεψε και σπούδασε στη Δυτική Ευρώπη πριν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αν και η οικογένειά του εγκαταστάθηκε τελικά στη Δύση, εκείνος επέλεξε να παραμείνει στη Ρωσία όταν ξέσπασε η Ρωσική Επανάσταση. Η πρώτη του ποιητική συλλογή Αδελφή μου, ζωή εκδόθηκε με μεγάλη επιτυχία το 1923 και άλλαξε τα δεδομένα της ρωσικής ποίησης.
Παρά την αστική του καταγωγή, ο Παστερνάκ πίστεψε πως η επανάσταση θα έφερνε μια πιο δίκαιη διακυβέρνηση, αλλά αντίθετα με πολλούς καλλιτέχνες που στήριξαν το νέο καθεστώς με έργα προπαγάνδας, εκείνος παρέμεινε ουδέτερος, κάνοντας έτσι τον εαυτό του στόχο. Το 1922, τον κάλεσε ο Τρότσκι στο γραφείο του, απαιτώντας να μάθει τι εννοούσε η ποίησή του και γιατί δεν έγραφε για κοινωνικά ζητήματα. Μετά την άνοδο του Στάλιν στην εξουσία, οι άνθρωποι των Τεχνών και των Γραμμάτων ήταν ασφαλείς στη