Φύλακας στην αγορά Ogbaru, που παρέμεινε κλειστή στις 30 Μαΐου, 50η επέτειο του εμφυλίου. Οι Αυτόχθονες της Μπιάφρας (IPOB) και το κίνημα για την αναγνώριση του ανεξάρτητου κράτους της Μπιάφρας (MASSOB) ζήτησαν μια ημέρα περισυλλογής. [STEFAN HEUNIS/AFP]
Μια χώρα που την έλεγαν Μπιάφρα
Ο Ολού Ογκουίμπε είναι ένα από τα παιδιά της Μπιάφρας. Με αφορμή τη συμπλήρωση μισού αιώνα από τον νιγηριανό εμφύλιο, ο καλλιτέχνης της documenta 14 διοργανώνει ένα συνέδριο στην Αθήνα με μαρτυρίες επιζώντων μιας από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές τραγωδίες του 20ού αιώνα.
Φύλακας στην αγορά Ogbaru, που παρέμεινε κλειστή στις 30 Μαΐου, 50η επέτειο του εμφυλίου. Οι Αυτόχθονες της Μπιάφρας (IPOB) και το κίνημα για την αναγνώριση του ανεξάρτητου κράτους της Μπιάφρας (MASSOB) ζήτησαν μια ημέρα περισυλλογής. [STEFAN HEUNIS/AFP]
«Γεννήθηκα στη Νιγηρία, τον Οκτώβριο του 1964. Έως τον Οκτώβριο του 1960, ήταν ακόμη αποικία της Μεγάλης Βρετανίας, αλλά αμέσως μετά την ανεξαρτητοποίησή της ξεκίνησε η διαδικασία που θα οδηγούσε στην ίδρυση του ανεξάρτητου κράτους της Μπιάφρας. Αυτό πυροδοτήθηκε από το πραξικόπημα του 1966 και την ανατροπή της κυβέρνησης. Έτσι, το 1967, λίγους μήνες πριν κλείσω τα δύο, ήμουν πολίτης της Μπιάφρας. Δυόμισι χρόνια αργότερα, ήμουν ξανά Νιγηριανός. Και το 2013 έγινε δεκτή η αίτησή μου για αποποίηση της νιγηριανής υπηκοότητας. Στο μεταξύ ζούσα ήδη αρκετά χρόνια στις ΗΠΑ και είχα γίνει πολίτης της χώρας. Ήθελα να αφήσω οριστικά πίσω μου τη Νιγηρία».
Με δύο λόγια
Μια από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις με εκατομμύρια νεκρούς από την πείνα, ξεκίνησε το 1967, όταν μια πλούσια σε πετρέλαιο νοτιοανατολική επαρχία της Νιγηρίας κήρυξε την ανεξαρτησία της και ίδρυσε κράτος με το όνομα Μπιάφρα. Ήταν από τις πρώτες συρράξεις στην μεταποικιακή Αφρική (η Νιγηρία είχε αποκτήσει την ανεξαρτησία της από την Βρετανία μόλις 6 χρόνια πριν). Το 1970 οι κάτοικοί της Μπιάφρας, κυρίως μέλη της φυλής Ίγκμπο, παραδόθηκαν εξουθενωμένοι. Για χρόνια ο τριετής εμφύλιος σκεπαζόταν από ένα πέπλο σιωπής