Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
19'
Κατηγορία:
Κείμενο:
anoigmatourkia.jpg
[ARIS MESSINIS / AFP]

Το αύριο, μια μαύρη χώρα: δάκρυα, φόβος και βαλίτσες στην Πόλη

Η Κωνσταντινούπολη ζει το τέλος μιας εποχής, καθώς οι ξένοι αποχωρούν ομαδικά και πολλοί νεαροί Τούρκοι ετοιμάζουν βαλίτσες. Κάθε μέρα που περνά μετά το πραξικόπημα-φιάσκο, οι φόβοι για την επερχόμενη ενίσχυση της απολυταρχίας του Έρντογαν γίνονται πιο αληθινοί.
[ARIS MESSINIS / AFP]

Στην αρχή νομίσαμε πως ήταν στρατιωτική άσκηση. Τόσο εγώ όσο και ο Τούρκος συνταξιδιώτης μου κοιτάζαμε με περιέργεια τις οθόνες των υπολογιστών μας, όπου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρήλαυναν έντρομα τα ερωτήματα φίλων και γνωστών. «Μα τι συμβαίνει;». «Τρέξτε όλοι στα σπίτια σας». «Μην βγαίνετε στον δρόμο, κάτι γίνεται». Τανκς και στρατιώτες έκλεισαν, βλέπαμε, τη Γέφυρα του Βοσπόρου. «Να δεις, θα είχαν πληροφορίες για επικείμενο τρομοκρατικό χτύπημα», είπα στον φίλο μου. Πάντα πίστευα πως οι γέφυρες του Βοσπόρου θα αποτελούσαν το ιδανικότερο σημείο γι' αυτό.

Σαν κεραυνός εν αιθρία

Βρισκόμαστε στη Μασσαλία και, όταν άρχισαν να φθάνουν τα πρώτα νέα μιας αναταραχής, ασχολούμασταν ακόμη με την τραγωδία λίγα χιλιόμετρα παρακεί, στη Νίκαια. Η ιδέα ενός πραξικοπήματος μας φαινόταν πια εκτός χρόνου –αν δεν συνέβη το 2007, όταν ο στρατός είχε ακόμη την δύναμή του ακέραια και παρενέβαινε με διάβημα στις πολιτικές εξελίξεις, τότε που οι σκληροπυρηνικοί κεμαλιστές έπαιρναν τους δρόμους φωνάζοντας «ο στρατός στο καθήκον!», θα γινόταν σήμερα; Η όλη ιδέα μας φαινόταν εξωφρενική –ανάμνηση μιας παλιάς Τουρκίας που την ξεπέρασαν οι περιστάσεις.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη στιγμή που κοιταχτήκαμε

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη