Αθήνα: η πόλη της μόνιμης βαβούρας
Μηχανάκια με πειραγμένες εξατμίσεις που μαρσάρουν, δυνατή μουσική από μαγαζιά τα βράδια και οχλαγωγία από «ορθάδικα», τρυπάνια σε οικοδομές ή μπάζα που πέφτουν από ψηλά, κόρνες και συναγερμοί οχημάτων που ενεργοποιούνται με την παραμικρή κίνηση· αυτοί είναι μερικοί από τους συνήθεις ήχους που πλέον ταυτίζονται με το κέντρο της Αθήνας.
Είναι λογικό μία μεγάλη πυκνοκατοικημένη πόλη να μην είναι ήσυχη, αλλά μήπως εδώ το έχουμε παρακάνει;
Νυχτερινή Ντίσνεϊλαντ
«Υπάρχουν βράδια που αναγκάζομαι να κοιμάμαι στον καναπέ του ιατρείου μου, που βρίσκεται σε άλλη περιοχή, για να μπορώ να ξεκουράζομαι» μου λέει η Βασιλική, κάτοικος Παγκρατίου εδώ και δεκαετίες. Όπως εξηγεί, τα τελευταία δύο χρόνια έχει ανοίξει ακριβώς κάτω από την πολυκατοικία της ένα μπαρ και η μουσική που παίζει φτάνει από το εσωτερικό του μέχρι τα διαμερίσματα. Παρόλο που οι η ίδια και οι γείτονες έχουν κάνει καταγγελίες στην αστυνομία, το πρόβλημα δεν έχει λυθεί.
Κάποιες φορές οι αστυνομικοί τους λένε ότι δεν έχουν ηχόμετρο μαζί τους, άρα δεν μπορούν να βεβαιώσουν παράβαση. «Ακόμα και όταν καλούμε γιατί η μουσική παίζει μέχρι το πρωί, παρατηρούμε ότι λίγο πριν φτάσει η αστυνομία, τη χαμηλώνουν ή την κλείνουν. Σαν να τους