Αρχαιοθήρες και άρπαγες vs φιλέλληνες και αρχαιολάτρες
Η εικόνα, γραφική: Μια νεαρή γυναίκα πλένει στο ύπαιθρο κοντά στη θάλασσα χρησιμοποιώντας για στέρνα μία περίτεχνη, μαρμάρινη σαρκοφάγο. Η σκηνή συμπληρώνεται από το μικρό παιδί της, που παίζει δίπλα με τις κανάτες, το σκυλάκι που επωφελείται για να πιει νερό και στο βάθος ένα καράβι με ανοιχτά τα πανιά. Απογείωση του Ρομαντισμού σε μια χαλκογραφία, που συνόδευε την έκδοση του περίφημου έργου Voyage pittoresque de la Grèce (1782) του Γάλλου ευγενή, περιηγητή, διπλωμάτη αλλά και αρχαιοθήρα Ωγκύστ Ντε Σουαζέλ-Γκουφιέ.
Επηρεασμένος από τον δάσκαλό του, τον ακαδημαϊκό και ένθερμο θαυμαστή του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού Ζαν-Ζακ Μπαρτελεμύ (που ενώ δεν είχε επισκεφτεί ποτέ την Ελλάδα έγραψε το διάσημο ιστορικής φαντασίας έργο Το ταξίδι του νέου Ανάχαρση στην Ελλάδα) και σε μια εποχή που οι νεαροί Ευρωπαίοι, εκτός από τις κλασικές σπουδές τους θέλουν να γνωρίσουν και από κοντά το αρχαίο παρελθόν στο περίφημο Grand Tour, ο Γκουφιέ είναι ένας από τους πολλούς φιλέλληνες που οραματίζονται αναστημένο το μεγαλείο της Κλασικής εποχής. Στο βιβλίο του, ο θερμός φιλελληνικός πρόλογος και μία εικόνα με την προσωποποιημένη γυναικεία μορφή της Ελλάδας αλυσοδεμένης ανάμεσα σε ερείπια να περιμένει