«Θα πληρώσουν το τίμημα για την ομορφιά τους αυτά τα φτωχά θηρία. Η ανθρωπότητα θέλει να πιάσει οτιδήποτε το όμορφο, να το φυλακίσει και στη συνέχεια να έρχονται κατά χιλιάδες να το παρακολουθούν να αργοπεθαίνει». Ο Βρετανός συγγραφέας Ντέιβιντ Γκάρνετ έγραψε το βιβλίο Ένας άνδρας στον ζωολογικό κήπο σχεδόν έναν αιώνα πριν (το 1924), στηλιτεύοντας την αρπαγή ειδών από το ζωικό βασίλειο και τη μετατροπή τους σε πειθήνια εκθέματα προορισμένα να ψυχαγωγούν τον άνθρωπο-θεατή και να ανακουφίζουν μέσα από τη σημειολογία της λαβωμένης τους δύναμης το αλαζονικό του άγχος να κυριαρχεί πάνω στη φύση και τα υπόλοιπα πλάσματα.
Ζωολογικοί κήποι: μια παλιά ιστορία
Η πρακτική της αιχμαλωσίας των ζώων είναι ριζωμένη στην αρχαιότητα. Αναπτύχθηκε, όμως, ιδιαίτερα την περίοδο της αποικιοκρατίας. Τα ζώα που συλλαμβάνονταν κατά τη διάρκεια μιας πολεμικής εκστρατείας γίνονταν λάφυρα στα χέρια των κατακτητών και μεταφέρονταν σε πρωτεύουσες, όπως το Λονδίνο, για να αποτελέσουν με τη σειρά τους τα σύμβολα της αυτοκρατορικής εξουσίας. Δυστυχώς τίποτα απ’ όλα αυτά δεν είναι απλά μια ντροπιαστική καταγραφή του παρελθόντος, παρά μόνο ένα πρόδρομο καρέ μιας συνέχειας που επεκτείνεται στις μέρες μας. Οι