Αγωγή της Τράπεζας Πειραιώς κατά πρώην στελεχών της για εικονικά τιμολόγια

Την περίοδο 2009-2013 η Ελλάδα πάλευε για την οικονομική της επιβίωση και την παραμονή της στο ευρώ. Τα μέτρα λιτότητας επιβάλλονταν με ταχείς ρυθμούς και οι τράπεζες αποδυναμώνονταν μέρα με τη μέρα από την εκροή καταθέσεων και υπό το βάρος των «κόκκινων» δανείων. Εκείνη την περίοδο, σύμφωνα με αγωγή που κατέθεσε η Τράπεζα Πειραιώς στις 10 Ιανουαρίου 2020 στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών, κάποιοι προμηθευτές της φέρονται να εξέδιδαν πλαστά και εικονικά τιμολόγια, τα οποία αφορούσαν σε ανύπαρκτες ή σε «φουσκωμένες» συναλλαγές τους με την Τράπεζα, και τα οποία αποδέχονταν στελέχη της προηγούμενης διοίκησής της.

Το φερόμενο κύκλωμα τραπεζιτών, επιχειρηματιών και μεσαζόντων ταυτοποιήθηκε μετά από πολύμηνες και κοπιώδεις έρευνες των Οικονομικών Εισαγγελέων και του Σώματος Δίωξης Οικονομικού Εγκλήματος. Συγκεκριμένα, το ΣΔΟΕ διαπίστωσε ότι την περίοδο 2009-2013, κατά την οποία η Πειραιώς επεκτεινόταν διαρκώς μέσω συγχωνεύσεων, στελέχη της προηγούμενης διοίκησής της δέχονταν συστηματικά από εταιρείες εικονικά τιμολόγια, τα οποία σχετίζονταν με ανύπαρκτες δαπάνες που ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν ή αφορούσαν σε δαπάνες μικρότερης αξίας από εκείνες που τελικά αναγράφηκαν στα παραστατικά. Αν και η όλη έρευνα περιβλήθηκε από απόλυτη μυστικότητα, ωστόσο αποκαλύφθηκε με την κατάθεση της αγωγής από την Τράπεζα Πειραιώς, που στρέφεται εναντίον πρώην ανώτατων στελεχών της, αλλά και κατά επιχειρήσεων και των διαχειριστών τους.

Με τη συγκεκριμένη αγωγή η τράπεζα αξιώνει να αποζημιωθεί για τα εικονικά τιμολόγια, αξίας 22 εκατομμύριων ευρώ περίπου, τα οποία σχετίζονται κυρίως με το τότε έργο της ενοποίησης των πληροφοριακών της συστημάτων. Ειδικότερα, αφορούσαν σε προμήθειες εξοπλισμού και λογισμικού πληροφορικής, συστημάτων ασφαλείας, αλλά ακόμη και εξοπλισμού γραφείου, που αν και πληρώθηκε, σε κάποιες περιπτώσεις φαίνεται πως δεν παρελήφθη.