Το Burbo Bank Offshore Wind Farm στον κόλπο του Λίβερπουλ. [Paul Ellis/AFP]
Ανεμογεννήτριες στη θάλασσα: Το μέλλον της ενέργειας
Mε βάση τη νέα στρατηγική της ΕΕ, η θαλάσσια αιολική ενέργεια θα είναι η σημαντικότερη πηγή παραγωγής του ηλεκτρισμού για την Ευρώπη το 2040. Τα βήματα που γίνονται, ο υπόλοιπος κόσμος και οι προοπτικές στην Ελλάδα.
Το Burbo Bank Offshore Wind Farm στον κόλπο του Λίβερπουλ. [Paul Ellis/AFP]
Στις αρχές Οκτωβρίου, μιλώντας από το βήμα του (εικονικού λόγω πανδημίας) συνεδρίου του κυβερνώντος Συντηρητικού Κόμματος των Τόρις, ο Βρετανός πρωθυπουργός εμφανίστηκε αποφασισμένος. «Μπορώ σήμερα να ανακοινώσω ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου έχει αποφασίσει να γίνει ο υπ’ αριθμόν ένα παραγωγός φθηνής καθαρής ενέργειας στον κόσμο», διακήρυξε ο Μπόρις Τζόνσον εν μέσω πανδημίας.
Με δυο λόγια
Λίγο καιρό μετά τη διακήρυξη του Μπόρις Τζόνσον ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα γίνει ο Νο1 παραγωγός θαλάσσιας αιολικής ενέργειας στον κόσμο, η ΕΕ ανακοίνωσε τη στρατηγική της για αύξηση κατά 25 φορές της χωρητικότητας των υπεράκτιων αιολικών πάρκων έως το 2030. Ένας στρατός από θαλάσσιους γίγαντες αναδύεται κατά μήκος των ακτών της Βόρειας Θάλασσας, της Κίνας, του Ατλαντικού και της Ιαπωνίας. Αυτές οι ανεμογεννήτριες μπορούν να φτάσουν ψηλότερα και να «απλώσουν» περισσότερο τους έλικές τους σε σχέση με εκείνες της στεριάς, με αποτέλεσμα οι κατασκευές αυτή τη στιγμή να φτάνουν ακόμα και τα 260 μέτρα, και με μόνο μία περιστροφή να είναι ικανές να παράσχουν αρκετή ενέργεια ώστε να καλύψει τις ανάγκες ενός μέσου νοικοκυριού για δύο ημέρες. Ένα ακόμα πλεονέκτημά τους είναι ότι μπορούν να