Ανοιχτή συζήτηση: Υπάρχει ελεύθερος χώρος στην Αθήνα;

Στο σημερινό μιντιακό τοπίο, το να παίρνεις την ενημέρωση στα χέρια σου δεν είναι πολυτέλεια – είναι ανάγκη. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε στο inside story και πρόσφατα προσπαθήσαμε να το εξελίξουμε από κοινού με εσάς, οργανώνοντας μία ανοιχτή συζήτηση για τον δημόσιο χώρο στην Αθήνα. Θέλαμε να συζητήσουμε και να σας ακούσουμε, να καταγράψουμε και να αναδείξουμε όλα όσα μας απασχολούν.

Η συζήτηση που άνοιξε, με αφορμή τα ρεπορτάζ μας, είναι μία διαδικασία που θέλουμε να συνεχίσουμε μαζί σας. Όχι μόνο γιατί ο δημόσιος χώρος είναι καθημερινότητα και πολιτική. Αλλά γιατί ο τρόπος που φροντίζεται ή υποβαθμίζεται αφορά τις ζωές όλων μας.

Από τον Εθνικό Κήπο και τον Λόφο του Αρδηττού μέχρι τα Πετράλωνα και το Πεδίον του Άρεως, οι μαρτυρίες σας ανέδειξαν ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων – και ενδιαφέροντος. Από την έλλειψη παιδικών χαρών και ασφάλειας, μέχρι την κατάληψη του δημόσιου χώρου από τραπεζοκαθίσματα, αυτοκίνητα και τις συνέπειες της διοικητικής αδράνειας.

Η εκδήλωση ήταν μόνο μία αρχή. H προσέλευση αλλά και η συζήτηση που κάναμε μας δείχνει ότι έχουμε μπροστά μας ένα πολύ ουσιαστικό πεδίο. Οι παρεμβάσεις σας υπογράμμισαν το ενδιαφέρον σας για την πόλη και θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε που ανταποκριθήκατε στην πρόσκληση μας. Η σχέση εμπιστοσύνης που έχουμε χτίσει μαζί σας αυτά τα εννιά χρόνια επιβεβαιώθηκε από τα λόγια αλλά πρωτίστως από την παρουσία σας.

Τι μας είπατε

Στην εκδήλωση ακούσαμε πολλά, και τα κρατάμε όλα. Ορίστε κάποια από όσα μας μεταφέρατε:

1. Οι παιδικές χαρές είναι ελάχιστες ή παραμελημένες, ακόμη και σε πυκνοκατοικημένες γειτονιές.

2. Ο δημόσιος χώρος αντιμετωπίζεται περισσότερο ως εμπορική ευκαιρία και λιγότερο ως κοινωνικό αγαθό: «Μας υπολογίζουν σαν πελάτες και όχι σαν πολίτες».

3. Πολλές περιοχές, από τα Πετράλωνα μέχρι το Πεδίον του Άρεως, στερούνται βασικών υποδομών, όπως παγκάκια, φωτισμό, ασφάλεια.

4. Οι κάτοικοι δεν νιώθουν ότι μπορούν να «αναπνεύσουν» στη γειτονιά τους ή ότι λαμβάνονται υπόψη.

5. Η απουσία συντονισμού μεταξύ Δήμου, Περιφέρειας και κρατικών φορέων κάνει αδύνατη τη λογοδοσία.

6. Ο Εθνικός Κήπος και το Ζάππειο αντιμετωπίζονται ως εργοτάξια ή πάρκινγκ, αντί για χώρους αναψυχής.

7. Υπάρχει ανάγκη για συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων – όχι μόνο διαμαρτυρία, αλλά και πρόταση.

8. Ο δημόσιος χώρος χρειάζεται φροντίδα, σχεδιασμό και προστασία,  όχι απλώς «ανοχή».

Τι θα κάνουμε εμείς μετά την εκδήλωση

Η εμπειρία μας δείχνει ότι όταν οι δημοσιογράφοι ρωτούν για πράγματα που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα, γίνονται «ενοχλητικοί». Οι θεσμοί δεν είναι συνηθισμένοι να λογοδοτούν. Εμείς όμως θέλουμε να αλλάξουμε αυτή τη συνθήκη και σας θέλουμε μαζί μας σε αυτή τη διαδικασία.

Θα σας παρακαλέσουμε να συνεχίσετε να μας δίνετε υλικό και ιδέες για συναφή θέματα στο [email protected] και το [email protected].

Μετά από αυτή τη συζήτηση:

1. Θα εξετάσουμε τα θέματα που αναφέρθηκαν κατά τη συζήτηση με σκοπό να δούμε αν μπορούν να αναδειχθούν δημοσιογραφικά.

2. Θα επιμείνουμε στην κάλυψη θεμάτων που αφορούν τον δημόσιο χώρο καταγράφοντας τις ελλείψεις και τις παραβάσεις που μας επισημάνατε.

3. Θα οργανώσουμε ξανά τέτοιες ανοιχτές συναντήσεις, γιατί θέλουμε να ακούμε τις ανάγκες και τις προτάσεις σας από κοντά
 

Και το πιο σημαντικό: θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε ότι η ενημέρωση δεν είναι κάτι που «καταναλώνεται», αλλά κάτι που χτίζεται με συμμετοχή, εμπιστοσύνη και επιμονή.