Η έκθεση Γκίκας, Craxton, Leigh Fermor: Η γοητεία της ζωής στην Ελλάδα σε επιμέλεια Εβίτας Αράπογλου στο μουσείο Μπενάκη μπορεί να εκληφθεί ως ένα αφιέρωμα στην φιλία και την συμπόρευση αλλά και ως μία αναδρομή σε στιγμές και ανθρώπους της πνευματικής ζωής στην Ελλάδα από την δεκαετία του 1930 έως και την εκπνοή του 20ού αιώνα.
Αποτελεί επίσης ένα αφιέρωμα στην ίδια την φύση και την ζωή στην Ελλάδα κυρίως κατά την δεκαετία του ’50 και του ’60, μία έκθεση που μεταφέρει τον θεατή στην Ύδρα και την Κέρκυρα του Γκίκα, την Καρδαμύλη του Λη Φέρμορ και τα Χανιά του Τζον Κράξτον, εκεί όπου οι δεσμοί φιλίας τους εξελίχθηκαν. Κατά κάποιον τρόπο, η έκθεση μιλά καταρχήν για τη ζωή και έπειτα για την τέχνη. Δίνει την έμφαση στις πορείες τριών ανθρώπων, πώς αυτές διασταυρώθηκαν και πώς φανερώθηκαν στην τέχνη του καθενός. Με μία έννοια, η έκθεση είναι «κινηματογραφική», λειτουργεί ως ένα ντοκιμαντέρ που ξεδιπλώνεται μέσα από έργα ζωγραφικής, επιστολές, βιβλία, χειρόγραφα, εκδόσεις και σπάνιες φωτογραφίες.
Η πρωτοβουλία ανήκει στην Λεβέντειο Πινακοθήκη στη Λευκωσία (συνδιοργανωτής της έκθεσης μαζί με το Ίδρυμα Κράξτον και το Μουσείο Μπενάκη) από όπου η έκθεση ξεκίνησε μία «περιοδεία» που θα