Ζίγκμουντ Μπάουμαν: Χρονικό της Κρίσης 2011-2016

Σε μία από τις συνεντεύξεις της με αφορμή το βραβείο Νόμπελ, το 1996, η Πολωνή ποιήτρια Βισουάβα Σιμπόρσκα είχε σιβυλλικά περιγράψει την τέχνη της ως εξής: «Δανείζομαι λέξεις που βαραίνουν από πάθος και μετά προσπαθώ να τις κάνω να δείχνουν ελαφρές».

Διαβάζοντας το Χρονικό της Kρίσης 2011-2016 που έγραψε ο συμπατριώτης της, Ζίγκμουντ Μπάουμαν, σκέφτηκα ότι ο σπουδαίος κοινωνιολόγος έκανε κάτι ανάλογο με την ερημίτισσα της Κρακοβίας. Έπαιρνε έννοιες που βάραιναν από ιστορία και τις μετέτρεπε σε ευανάγνωστη ερμηνεία της εποχή μας.

Με το Χρονικό επιβεβαιώνεται μια εισέτι φορά ότι ο Μπάουμαν δεν ήταν απλώς βαθύς γνώστης των προϊόντων της ανθρώπινης σκέψης και ένας ιδιοφυής ανατόμος του παρόντος, αλλά υπήρξε μέχρι τον θάνατό του αυτό που οι Γερμανοί αποκαλούν Vordenker, ένας αυθεντικός τύπος διανοούμενου που παρήγε θεωρίες και άκουγε την «μυστική βοή των πλησιαζόντων γεγονότων».

Τι είναι το Χρονικό της Κρίσης; Δεν είναι γραπτή, γραμμική αφήγηση σημαντικών συμβάντων της περιόδου 2011-2016 που επέλεξε και σχολίασε ο «αναρχικός ανθρωπιστής», όπως εύστοχα τον αποκαλεί ο συγγραφέας και διδάκτωρ κοινωνιολογίας Γιώργος Σιακαντάρης, έχοντας μελετήσει προσεκτικά το έργο του. Ο Ζίγκμουντ Μπάουμαν