O πουά κόσμος της Γιαγιόι Κουσάμα
Ήταν δέκα ετών όταν ζωγράφισε πρώτη φορά τις διάσημες τελείες της καλύπτοντας την εικόνα μιας γυναίκας με κιμονό, που φέρεται να ήταν η μητέρα της. Αυτά τα ατέλειωτα λιβάδια από τελείες, μοτίβο που έμελλε να σφραγίσει τη τέχνη και την πορεία της, τα «δίχτυα του άπειρου», όπως τα ονομάζει η Γιαγιόι Κουσάμα, αποτελούν δάνειο από τον κόσμο των παραισθήσεων που είχε από μικρή. «Μια μέρα κοίταζα τα κόκκινα λουλούδια στο σχέδιο του τραπεζομάντιλου και όταν σήκωσα το βλέμμα είδα το ίδιο μοτίβο να καλύπτει το ταβάνι, τα παράθυρα και τους τοίχους και τελικά όλο το δωμάτιο, το σώμα μου και το σύμπαν. Ένιωθα σαν να χανόμουν, να στροβιλίζομαι στο άπειρο του ατέλειωτου χρόνου και στην απολυτότητα του χώρου και να εκμηδενίζομαι. Όταν κατάλαβα ότι αυτό συνέβαινε στη πραγματικότητα και όχι στη φαντασία μου, τρόμαξα. Ήξερα ότι πρέπει να δραπετεύσω από μια ζωή υπό το ξόρκι των κόκκινων λουλουδιών. Έτρεξα πάνω στις σκάλες. Τα σκαλοπάτια πίσω μου άρχισαν να διαλύονται και έπεσα από χτυπώντας το πόδι μου».
Όταν μπει κανείς στα Mirror rooms της Κουσάμα, όπως το Hymn of Life, ένα δωμάτιο με πολύχρωμες σφαίρες καλυμμένες με υπερμεγέθεις τελείες που ανακλώνται στους καθρέφτες αμφισβητώντας τα πραγματικά