Ξενία: Όταν ο τουρισμός συνδέθηκε με την προστασία του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής
Στέκει άδειο, χαλασμένο και λεηλατημένο· ένα τριώροφο κουφάρι, πάνω στον λόφο, στον λαιμό της χερσονήσου της Ακροναυπλίας, εκεί όπου για πολλά χρόνια της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας βρίσκονταν φυλακές. Και μέσα από την εγκατάλειψή του διηγείται την ακμή του. Το Ξενία του Ναυπλίου είναι ένα επιβλητικό χάλασμα μέσα στα ενετικά και οθωμανικά χαλάσματα τριγύρω, σε μια τοποθεσία μοναδικής ομορφιάς, με θέα στο Παλαμίδι, την παραλία της Αρβανιτιάς και την παλιά πόλη του Ναυπλίου.
Άνοιξε το 1961. Το σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Ιωάννης Τριανταφυλλίδης, ένας εκ των ταλαντούχων νέων αρχιτεκτόνων που κάλεσε ο σπουδαίος Άρης Κωνσταντινίδης για να σχεδιάσουν τα Ξενία σε διάφορες τοποθεσίες της χώρας. Ο μοντερνισμός, η παράδοση και ο εκμοντερνισμένος αρχαϊσμός συνυπάρχουν στους κοινόχρηστους χώρους, το εντυπωσιακό λόμπι και τα 58 του δωμάτια.
«Η ελληνική Ιστορία και το ελληνικό τοπίο συγκρότησαν από κοινού τον μύθο της σύγχρονης Ελλάδας. Τα δύο αυτά στοιχεία αποτέλεσαν τη βάση για την είσοδο της Ελλάδας σε έναν νέο τομέα οικονομικής δραστηριότητας, που ξεκίνησε στη μεταπολεμική περίοδο εκμοντερνισμού της χώρας: τον τουρισμό, μια παγκόσμια βιομηχανία, στην οποία η Ελλάδα έμελλε να παίξει
