Τι σημαίνει «πατέρας» αν κοιτάξουμε πέρα από τα στερεότυπα;
«Η πρώτη ολοκληρωμένη φράση που άρθρωσε, γύρω στα δυόμισι, ήταν "άντλας σκληλός!". Δασκαλεμένη απάντηση στην υπερήφανη ερώτηση πατέρα και θείου "πες μας, τι είσαι συ;". Σε ένα σπιτικό γεμάτο γυναίκες […] έμαθε από νωρίς ότι ο άνδρας είναι ο προστάτης της οικογένειας, που φέρνει το χρήμα […], δεν μιλάει πολύ, δεν κλαίει […] Γύρω στα πενήντα σήμερα, αυτός ο σκληρός άντρας έχασε τη δουλειά του και μαζί μ΄αυτήν το έδαφος κάτω από τα πόδια του […] Δεν μπορεί να γκρινιάξει, να κλάψει ή να πει τον πόνο του, δεν ξέρει πώς να ζητήσει βοήθεια – "οι γενναίοι άνδρες δεν ζητάνε βοήθεια, λύνουν τα προβλήματα μόνοι τους" – κι αυτό τό΄ μαθε από νωρίς […] Τέτοιες ιστορίες […] τις ακούω τελευταία με μια ύποπτη συχνότητα κι αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που κάνει τις γυναίκες πιο ανθεκτικές στις αναπάντεχες αλλαγές της ζωής. Μήπως ότι δεν συγκροτούν την ταυτότητά τους αποκλειστικά γύρω από έναν παράγοντα […] αλλά ορίζουν τον εαυτό τους κυρίως μέσα από τις σχέσεις τους; Μήπως ότι γι΄αυτές, όχι δεν απαγορεύεται, αλλά επιβάλλεται να δείχνουν την αδυναμία τους […]; Ή ίσως γιατί τους επιτρέπεται να φοβούνται, να αποσταθεροποιούνται και γενικά να είναι πιο μελοδραματικές, την ώρα που οι άντρες πρέπει να