Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
Χρόνος ανάγνωσης:
11'
Κείμενο:
Φωτογραφίες:
delivcentralfinal.jpg

Ο τυχαίος θάνατος ενός ντελιβερά

Πριν από λίγες μέρες σκοτώθηκε στον δρόμο ένας «ντελιβεράς» σε ώρα δουλειάς. Κανείς δεν εξεπλάγη με το τραγικό γεγονός. Τα τροχαία αποτελούν το 53% του συνόλου των ατυχημάτων στην εστίαση. Ο κλάδος των διανομών είναι το βασίλειο της αυθαιρεσίας και της απόλυτης αναίρεσης όποιας προστασίας έχει απομείνει στην εργατική νομοθεσία.

«Φυσικά δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί ο φουκαράς έπεσε από το παράθυρο αλλά αυτό προς το παρόν δεν έχει σημασία. Μας φτάνει που εσείς είστε αθώοι».

Ντάριο Φο, Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού

Στις 10 Μαρτίου διέτρεξε φευγαλέα τα “ψιλά” της εαρινής ειδησεογραφίας η ανακοίνωση του θανάτου του Μέμου. Δεν ήταν εντελώς κατανοητό γιατί ένας 22χρονος έχασε τη ζωή του, αλλά δεν είχε και τόσο μεγάλη σημασία. Έτσι, η δημοσιότητά του δεν διάρκεσε ούτε τα 15 λεπτά που έταζε ο Αντι Γουόρχολ. Εξάλλου, τόσο η αξία της ζωής, όσο και η αξία του πένθους έχουν αποτινάξει προ πολλού από πάνω τους την επίφαση καθολικότητας και ισότητας. Δεν τους εμπερικλείουν όλους και όλες με την ίδια ένταση και προσήλωση. Συγκροτούνται με εξαιρέσεις και διαβαθμίσεις, ταξικές, εθνοτικές, φυλετικές και έμφυλες. Για τις “αόρατες” ζωές υπάρχουν “αόρατοι” θάνατοι.

Ο Μέμο, λοιπόν, ήταν ένας ντελιβεράς, από αυτές τις διάφανες σιλουέτες που αλωνίζουν κάθε μέρα τους δρόμους της Αθήνας σε ένα δίκυκλο στους -5 βαθμούς Κελσίου και στους +42, στο τσουχτερό κρύο και τον καλοκαιρινό καυτό ήλιο, με ένα τηλέφωνο που κουδουνίζει ασταμάτητα γυρεύοντάς τους πάντα να φτάσουν μερικά λεπτά γρηγορότερα. Σε ένα τέτοιο δρομολόγιο ο Μέμο

Ή κάνε εγγραφή εντελώς δωρεάν

Κάνε εγγραφή για να έχεις πρόσβαση σε έως και 5 δωρεάν άρθρα τον μήνα!

Εγγραφή χρήστη