Τέμπη, έναν χρόνο μετά

Δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων στην κεντρική πλατεία του Περιστερίου. Ο μικρόσωμος άνθρωπος που κάθεται απέναντί μου, ο Χρήστος Κωνσταντινίδης, μιλάει με θυμό αλλά και σαφήνεια.

Ο Κωνσταντινίδης θέλει δικαιοσύνη για το δυστύχημα –που αποκαλεί «δολοφονία»– και έχει κάθε λόγο να είναι οργισμένος: μέσα στη μοιραία αμαξοστοιχία βρισκόταν η γυναίκα του, η Βασιλική. Όσο τον ακούω, επαναλαμβάνονται στο μυαλό μου τα λόγια των συγγενών της αεροπορικής τραγωδίας του Γιάκοβλεφ, των γονιών των παιδιών που σκοτώθηκαν στα Τέμπη το 2001, των συγγενών των καμμένων του Ματιού και των πνιγμένων στη Μάντρα. Το πένθος δίνει τη θέση του στην οργή, κι αυτή μεταφράζεται σε μηνύσεις και αγωγές κατά των πολιτικά υπευθύνων. Ο Κωνσταντινίδης έχει μηνύσει ακόμα και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και δεν φαίνεται να εμπιστεύεται κάποιους από το πολιτικό προσωπικό, με εξαίρεση εκείνους που συμμερίζονται τον θυμό του. Δεν είναι όμως «τρέλες» όλες οι διαπιστώσεις τους.

Το σκηνικό του δυστυχήματος

Στις 2 Μαΐου 2023, 45 από τους συγγενείς των θυμάτων καταθέτουν μήνυση στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας, επειδή δόθηκε εντολή να μπει ένα τέλος στη σκηνή του εγκλήματος με την επίστρωση χαλικιού και ασφάλτου σε σημείο