Ήταν κοινή παραδοχή στις περισσότερες ομιλίες των πολιτικών αρχηγών στην Βουλή, πως η προ ημερησίας διάταξης συζήτηση που έγινε εχθές Πέμπτη οφειλόταν στο κίνημα #MeToo. Έστω κι αν τυπικά το αντικείμενό της ήταν η υπόθεση Λιγνάδη και η δημοκρατία στον δημόσιο λόγο, μια και έτσι το όρισε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, που την προκάλεσε. Το ερώτημα όμως που αιωρείται 24 ώρες αργότερα, είναι εάν και πώς οι πολιτικές δυνάμεις που συναπαρτίζουν το κοινοβούλιο αφομοίωσαν τα ζητούμενα της κοινωνικής αυτής διεργασίας, που –καθυστερημένα σε σχέση με το εξωτερικό – εξελίσσεται πλέον στην Ελλάδα.
Η απάντηση δεν είναι εύκολη. Για να αντιληφθεί κανείς τις θέσεις των πολιτικών κομμάτων, όπως εκφράστηκαν στο ανώτερο δυνατό επίπεδο από τους πολιτικούς αρχηγούς, πρέπει να ψάξει καλά. Να ξεχωρίσει τις απόψεις τους από την εντονότατη αντιπαράθεση που υπήρξε, κυρίως ανάμεσα στην Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ, για τον ρόλο της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη στην υπόθεση Λιγνάδη. Επίσης να δει πίσω από τη σκόνη που σήκωσε η σφοδρότητα της αντιπαράθεσης του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αλέξη Τσίπρα για τον τρόπο που διεξάγεται ο πολιτικός διάλογος στο διαδίκτυο και τις κατηγορίες που απευθύνει το