«Στο Ιράν ζούμε διπλή ζωή»

Τίποτα δεν εχθρεύεται η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν περισσότερο από την ερωτική επιθυμία. Εάν αυτό ακούγεται πολύ δραματικό ή ακραίο, είναι γιατί πράγματι είναι ακραίο – αλλά την ίδια στιγμή απολύτως πραγματικό κι αναμενόμενο από ένα θεοκρατικό καθεστώς. Οι σκηνοθέτες μιας ταινίας που διηγείται μια ερωτική ιστορία ανάμεσα σε μια γυναίκα κι έναν άντρα είναι εδώ και μήνες υπόδικοι. Οι ιρανικές αρχές τούς πιέζουν να αποσύρουν την ταινία τους από τα διεθνή φεστιβάλ, τους έχουν κατασχέσει τα διαβατήρια και τους υποβάλουν κάθε τόσο σε ανάκριση.

Το αγαπημένο μου γλυκό, της Μάριαμ Μογκαντάμ και του Μπεχτάς Σαανέχα, που παίζεται εδώ και μέρες στους ελληνικούς κινηματογράφους, αφηγείται την ιστορία ενός απρόσμενου έρωτα που γεννιέται κι ανθίζει στη διάρκειας μιας μακριάς νύχτας στην Τεχεράνη. Η 70χρονη Μαχίν, χήρα εδώ και δεκαετίες, ζει μόνη της από τότε που τα παιδιά της έφυγαν για το εξωτερικό. Οι σπάνιες συναντήσεις με τις φίλες της, που μένουν μακριά η μία από την άλλη, και οι σύντομες συνομιλίες με την κόρη της μέσω της οθόνης του κομπιούτερ, μάλλον υπενθυμίζουν παρά ανακουφίζουν το αίσθημα της μοναξιάς που την βαραίνει.

Μέχρι που θα υπερισχύσει η λαχτάρα της να διεκδικήσει τη χαρά της