Πράσινο Επέκεινα: Η αποχώρηση χωρίς περιβαλλοντικό αποτύπωμα
Όταν ήμουν 18, δεν ήταν η κακιά η ώρα αυτό που φοβόμουν περισσότερο, αλλά η πιθανότητα η μάνα μου να στολίσει το μνήμα μου με μια ατυχή φωτογραφία από μπουζούκια μαζί με πλαστικά τριαντάφυλλα. Απόρροια της ίδιας αισθητικής ανησυχίας, η άνοδος των εναλλακτικών κηδειών είναι ραγδαία τόσο στις ΗΠΑ, όσο στη Βρετανία. Όλο και περισσότεροι απορρίπτουν τις συμβατικές κηδείες και εκφράζουν την επιθυμία να φτάσουν στην τελευταία τους κατοικία συνοδεία stormtroopers,
με ποδήλατο,
σε sidecar,
σε Volkswagen βανάκι
ή σε ένα μεγάλο πάρτι.
Η τάση όμως με τη μεγαλύτερη άνοδο είναι οι «πράσινες κηδείες». Κάθε μέρα, σε όλον τον πλανήτη, 150.000 άνθρωποι πεθαίνουν και ο αριθμός αυξάνεται αναλογικά με την αύξηση του πληθυσμού (σήμερα είμαστε 7,5 δισεκατομμύρια, αλλά στο τέλος του αιώνα θα είμαι πάνω από 11). Σε ορισμένες χώρες υπάρχει πρόβλημα χώρου για κοιμητήρια – στο Ηνωμένο Βασίλειο υπολογίζουν ότι θα ξεμείνουν σε 20 χρόνια.
Κάποιος που ζει με σεβασμό για το περιβάλλον, θέλει να το σεβαστεί και μετά θάνατον. Ειδικά στις ΗΠΑ, όπου είναι κανόνας η εξαιρετικά επιβαρυντική για το περιβάλλον ταρίχευση (όποιος έχει δει το Six Feet Under ξέρει), «η αποτέφρωση γίνεται το νέο νορμάλ», σύμφωνα με τον Δρ