
Το ψυχικό φορτίο της πυρκαγιάς
«Έχει περάσει ένας χρόνος αλλά για εμάς είναι σαν να συνέβη χθες. Και άλλαξε τα πάντα. Πώς να σας το εξηγήσω; Ακόμα και ο τρόπος που οδηγούμε έχει αλλάξει. Πλησιάζουμε στους δρόμους που πέρασε η φωτιά και αποπροσανατολιζόμαστε. Ξεκινάς το πρωί να πας στη δουλειά σου και δεν αναγνωρίζεις τον τόπο σου. Είναι ένας άγριος τόπος».
Η Ελευθερία περιγράφει στο inside story τις τραυματικές συνθήκες που βιώνουν οι κάτοικοι της Ανατολικής Αττικής ένα χρόνο μετά την πυρκαγιά που έπληξε βάναυσα την περιοχή κοστίζοντας τη ζωή σε 102 ανθρώπους. Από αυτούς, οι 74 κάηκαν σε δρόμους και οικόπεδα τρέχοντας να σωθούν από τις φλόγες. Η πλειοψηφία τους ήταν ηλικιωμένοι, βρέφη και μικρά παιδιά.
Η ίδια όταν ξεκινά να μιλά για την καταστροφή κομπιάζει. «Είναι ένας βήχας, αλλεργικός, που επιδεινώνεται όταν αγχώνομαι», εξηγεί τονίζοντας ότι η καταστροφή έχει επηρεάσει συνολικά την ψυχολογία της κοινότητας. «Ακόμα και όσοι δεν χάσαμε σπίτια και ανθρώπους, κάποιον γνωρίζουμε που θρηνεί κάποιον δικό του, που έχει καεί το σπίτι του, που ζει μέχρι σήμερα σε έναν καταυλισμό», σημειώνει. Θέλοντας λοιπόν να στηρίξει όπως μπορεί τους συντοπίτες της εκπαιδεύτηκε πάνω στη διαχείριση ψυχολογικών δυσκολιών από την