Ψηφιακή δικαιοσύνη: Tα αργά βήματα προς τον εκσυγχρονισμό

Ο μάρτυρας μιλούσε γρήγορα. Πολύ γρήγορα. Η γραμματέας της έδρας ξεφύσηξε δυνατά και συνέχισε να γράφει. Ο μάρτυρας συνέχισε να μιλάει. Ακατάπαυστα. Το ένα όνομα εταιρείας μετά το άλλο, το ένα όνομα μετόχου μετά το άλλο. Χρηματιστηριακές ορολογίες, αρκτικόλεξα, αγγλικά, γαλλικά. Η γραμματέας κατέβασε τα γυαλιά της χαμηλά στη μύτη και τον κοίταξε. Άφησε το στυλό πάνω στην πυκνογραμμένη σελίδα και έδεσε τα χέρια της μπροστά στο στήθος. Ο μάρτυρας συνέχισε. Για είκοσι επιπλέον λεπτά. Χωρίς στα πρακτικά να σημειωθεί ούτε λέξη.

«Και να σκεφτείτε ότι ήταν μία από τις πιο έμπειρες γραμματείς», κατέληξε ο δικηγόρος που μας αφηγήθηκε την ιστορία και για προφανείς λόγους θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του. «Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι αντίστοιχο», μας διαβεβαίωσε ο ίδιος. «Στις περισσότερες μεγάλες δίκες και δη ποινικές, τα πρακτικά γράφονται στο περίπου». Θελήσαμε να διευκρινίσουμε τι εννοεί με το «περίπου». «Οι γραμματείς γράφουν ό,τι θεωρούν σημαντικό ή ό,τι προλάβουν. Άλλωστε, δεν γνωρίζουν όλοι στενογραφία. Αν δε η δική είναι ειδικού περιεχομένου και ακούγεται εξειδικευμένη ορολογία, τα πρακτικά αποκτούν και χιουμοριστική διάσταση», μας εξηγεί.

Προσπαθήσαμε να