«Ποτέ την Κυριακή»

«Μετά την αποτυχία του Νόμου» λέει η Μελίνα «δεν είχαμε φράγκο». Και συνεχίζει: «Μια μέρα στο Παρίσι, η καλύτερή μου φίλη, που είχε έρθει επίσκεψη από την Ελλάδα, λέει στον Ντασσέν: “Πριν σε γνωρίσει η Μελίνα, πίναμε τον καφέ μας, πηγαίναμε στα μπουζούκια και διασκεδάζαμε. Η Μελίνα ήταν ευτυχισμένη και χαρούμενη. Τώρα δεν μπορούμε ούτε σινεμά να πάμε, γιατί φοβόμαστε μήπως δεν εγκρίνεις την ταινία που θα δούμε”. “Πριν μπορούσα να πάω στην Αμερική με 50 δολάρια στην τσέπη. Τώρα δεν τολμώ να πάω ούτε με ένα εκατομμύριο”. Ο Ντασσέν ακούει σιωπηλός. «Έχω μια ιδέα για ταινία» λέει λίγο αργότερα. «Είναι για κάποιον που θέλει να κάνει τους άλλους να σκέφτονται όπως αυτός».

Η Μελίνα έχει αφηγηθεί σε πολλές εκδοχές το στιγμιότυπο της γέννησης της ιδέας του «Ποτέ την Κυριακή» στις συνεντεύξεις της, δείχνοντας πόσο συνδεδεμένη είναι η σύλληψή της με τη κοινή τους ζωή. Σε μια άλλη, εξίσου αστεία, εκδοχή, η μητέρα της Μελίνας πηγαίνει να δει μια ταινία με πρωταγωνίστρια τη Μπριζίτ Μπαρντό. Ο Ντασσέν, την επομένη, τη ρωτά πώς της φάνηκε η ταινία και αυτή του απαντά: «Μου άρεσαν οι ταινίες πριν εσύ –ο μισοψημένος διανοούμενος– μπεις στην οικογένειά μου. Πλέον, δεν ξέρω τι ακριβώς πρέπει να σκεφτώ