Η κορυφή της Μάρπησσας, ενός χωριού της ανατολικής Πάρου, έχει ένα πρόβλημα κάθε απόγευμα γύρω στις έξι και μισή. Εκείνη την ώρα γυρίζουν στο χωριό πολλοί εργαζόμενοι και ανοίγουν τις βρύσες για να πλυθούν. Αλλά το νερό, ειδικά στα σπίτια που βρίσκονται ψηλά, γύρω από την εκκλησία, τρέχει πολύ αδύναμα – η πίεση δεν είναι αρκετή. Την ίδια ώρα ανοίγουν τις βρύσες οι τουρίστες που μένουν 5 χιλιόμετρα νοτιότερα, στη Χρυσή Ακτή, τα Τσαρδάκια και τον Δρυό, στα ξενοδοχεία που μοιράζονται το νερό του ίδιου δικτύου. Το νερό δεν φτάνει και για τους μεν και για τους δε – και για τους εντός οικισμού και για τους εκτός.
Μόνιμοι κάτοικοι ή τουρίστες; Το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί με μία αναβάθμιση της υποδομής. Κοστίζει με περσινές τιμές γύρω στα 2 εκατομμύρια και φυσικά τίθεται το ερώτημα: ποιος θα το πληρώσει; Το δίλημμα όμως θα μπορούσε και να οξυνθεί, αν η δόμηση αυξηθεί στην Ανατολική Πάρο, κάτι που μάλλον θα γίνει, με σχέδιο ή χωρίς, διότι υπάρχει η ζήτηση. Ζήτηση για σπίτια, ξενοδοχεία, δωμάτια, μαγαζιά, δρόμους, νερό και χώρους ταφής των απορριμμάτων.
Το μόνο που μπορεί να βάλει ένα φρένο στην ατελείωτη δόμηση είναι ένα πολεοδομικό σχέδιο. Η χώρα έχει πάρει 400 εκατ. ευρώ από το