Πώς να πούμε στα παιδιά ότι ένας γονιός έχει καρκίνο

Συχνά, οι γονείς δεν λένε τίποτα, ή λένε ψέματα: η μαμά θα πάει ταξίδι – ενώ η αλήθεια είναι ότι η μαμά θα κάνει ένα χειρουργείο. Ο μπαμπάς έχει πνευμονία – αλλά ο μπαμπάς έχει κάτι πολύ πιο επικίνδυνο. Η συζήτηση ενός γονιού που νοσεί από καρκίνο με τα παιδιά του για το θέμα είναι ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση. Μέσα σε συνθήκες συντριπτικής αβεβαιότητας για τον ίδιο, καλείται να προσφέρει ασφάλεια με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε κάποιον άλλον, που μάλιστα δεν διαθέτει ακόμα ψυχοσυναισθηματική ωριμότητα. Νέοι συχνά άνθρωποι καλούνται να επικοινωνήσουν και να εξηγήσουν σε μικρά ή μεγαλύτερα παιδιά πώς η ασθένειά τους θα επηρεάσει τη ζωή και την οικογένειά τους. Ακόμα και σήμερα, πολλές φορές η λέξη «καρκίνος» αποφεύγεται, η ασθένεια αποκρύπτεται εντελώς με αποτέλεσμα η εμπιστοσύνη αλλά και η πολυπόθητη ασφάλεια να διαρρηγνύονται, αφού τα παιδιά εκλαμβάνουν την ελλιπή ενημέρωση ως απόκρυψη ή ως προδοσία.

H ειλικρίνεια, η αμεσότητα ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά και η πεποίθηση ότι ένας γονιός δεν μπορεί να ελέγξει τα πάντα, είναι εξαιρετικά βοηθητικές

Αν και δεν υπάρχει χρυσός κανόνας, η ειλικρίνεια, η αμεσότητα ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά αλλά και η εμπεδωμένη πεποίθηση ότι