Σε ηλικία 22 ετών ο Αντώνης Σκουλικάρης διαγνώστηκε με μονογονιδιακό σακχαρώδη διαβήτη (MODY). Αρχικά τον ρύθμιζε με φαρμακευτική αγωγή, αλλά περίπου έναν χρόνο αργότερα, από το 1996 χρησιμοποιεί ινσουλίνη – πλέον χαρακτηρίζεται ως άτομο με διαβήτη Τύπου 1. Στα 25 χρόνια που μεσολάβησαν έκτοτε έχει περάσει απ’ όλα τα στάδια μέχρι την αποδοχή του διαβήτη: «Το πρώτο πράγμα που αναρωτιέσαι είναι “γιατί σε μένα;”» είπε χαρακτηριστικά στο inside story. «Μετά περνάς στη φάση της άρνησης: “Δεν έχω τίποτα” λες, κάνοντας φυσικά τις τρεις έως πέντε ενέσεις ημερησίως, καθώς χωρίς αυτές απλώς πεθαίνεις».
Όπως μας λέει, για αρκετά χρόνια έκτοτε ήταν μάλλον αδιάφορος, κάνοντας τα απολύτως απαραίτητα (τις ενέσεις), χωρίς καμία από τις επιπλέον ενέργειες που απαιτούνται, προκειμένου να βρίσκεται σε ευγλυκαιμία (όταν δηλαδή το σάκχαρο στο αίμα κυμαίνεται από 70-180, με τις φυσιολογικές τιμές να κυμαίνονται γύρω από το 100 για κάποιον που δεν έχει διαβήτη). «Ο διαβήτης δεν ήταν από τις προτεραιότητες μου» τονίζει ο κ. Σκουλικάρης. «Με ενδιέφερε η επαγγελματική μου καριέρα και η προσωπική μου ζωή».
Στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις αυτές, ο κ. Σκουλικάρης κατόρθωσε, όπως λέει, να