Η αποδόμηση του Κώστα Καραμανλή

Το «πολιτικό κεφάλαιο Κώστας Καραμανλής», όπως είχε χαρακτηριστεί η επαναδραστηριοποίηση του τέως πρωθυπουργού στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, βίωνε απρόσκοπτα την ύπαρξή του στα πολιτικά, δημοσιογραφικά και επιχειρηματικά γραφεία επί μια δεκαετία, τείνοντας μάλιστα να μετατραπεί σε έναν σύγχρονο «αστικό μύθο».

Αυτό συνέβαινε μέχρι πριν από τέσσερις μήνες, όταν ξεκίνησε η αποδόμησή του. Αποδόμηση, που στράφηκε κατά των τριών πυλώνων στους οποίους στηριζόταν ο μύθος αυτός:

• την υπόθεση «Πυθία», δηλαδή το υποτιθέμενο σχέδιο για απόπειρα δολοφονίας του
• την αποφυγή χρέωσης ευθυνών –από ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Δημοκρατία– στην περίοδο διακυβέρνησής του για τη χρεοκοπία της χώρας και
• την απειλή βέτο που εξέφρασε στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ το 2008 στο Βουκουρέστι, με την οποία απέτρεψε την ένταξη των Σκοπίων στην Ατλαντική Συμμαχία και έκτοτε ονομάστηκε «εθνική γραμμή»

Το σενάριο της υποψηφιότητάς του για την Προεδρία της Δημοκρατίας, που διακινούσαν τόσο φίλα στην αντιπολίτευση μέσα ενημέρωσης όσο και φιλοκυβερνητικά (ως πρόταση εμβολισμού της Νέας Δημοκρατίας από τον Αλέξη Τσίπρα), αποκτούσε στοιχεία «βεβαιότητας», που δυνάμωνε όσο πλησιάζαμε στις ευρωεκλογές και κορυφώθηκε σε ένταση μετά τη νίκη της