«Εκείνος που ξεκίνησε να παίζει μπάλα για τη χαρά του παιχνιδιού στους χωματόδρομους κάποιας φτωχογειτονιάς, τώρα δουλεύει ως παίκτης στα στάδια με την υποχρέωση είτε να κερδίζει, είτε να κερδίζει». Λίγοι διανοητές αφουγκράστηκαν με τόσο μεγάλη οξύνοια τις τρομακτικές αντιφάσεις του δημοφιλέστερου αθλήματος στον κόσμο, όσο ο Εδουάρδο Γκαλεάνο. Φεύγοντας από κοντά μας πριν από περίπου έναν χρόνο, μας άφησε κληρονομιά το βιβλίο του «Ποδόσφαιρο: Στη σκιά και στο φως», σαν ένα πολύτιμο ζευγάρι γυαλιά για να βλέπουμε τι συμβαίνει όταν κοπάζει ο αντίλαλος από τις ιαχές της νίκης και σβήνουν τα φλας. Εκεί, σε μιαν υποφωτισμένη και μοναχική γωνιά βρίσκονται λαβωμένοι οι μικροί ήρωες που άγγιξαν την τρωτότητά τους και ξέπεσαν σε κοινούς θνητούς. Η αλήθεια είναι ότι ο Ουρουγουανός συγγραφέας είχε απόλυτο δίκιο· στην εποχή που το ποδόσφαιρο αποτελεί μια μπίζνα εξωπραγματικών ποσών, η νίκη είναι μονόδρομος. Για τους ηττημένους, «το πεφταστέρι της δόξας δεν αφήνει ούτε ένα γράμμα παρηγοριάς», παρά μόνο χλευαστικά hashtag στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο χαμένος δεν παίρνει τίποτα
Το καλοκαίρι του 2016 είναι από εκείνα που τα σαλόνια των σπιτιών γεμίζουν με νευρικά δάχτυλα γύρω από τη μικρή