Παιδιά και ειδήσεις: Προσοχή, σπάει

Η ώρα είναι 7:30 το πρωί. Η οικογένεια Σπέρλινγκ βρίσκεται στο σαλόνι της. Ο Τζον, ο πατέρας, παίζει με ένα drone. Η Σαμ, η μητέρα, τακτοποιεί και ετοιμάζει τα παιδιά για το σχολείο – ένα αγόρι προσχολικής ηλικίας και ένα κορίτσι γύρω στα 8 τρώνε το πρωινό τους. Το βλέμμα της κόρης είναι στυλωμένο στην οθόνη της τηλεόρασης. Μασουλάει μηχανικά τα δημητριακά της, ενώ παρακολουθεί σιωπηλή, σχεδόν μαρμαρωμένη, τις ειδήσεις. Ένα αυτοκίνητο φλέγεται. Ηχούν σειρήνες, επικρατεί πανικός. Κάτω από την εικόνα περνάνε με ταχύτητα τιτλάκια με αριθμούς: θυμάτων, οικονομικών δεικτών, μαζί και τα βασικά σημεία της ειδησεογραφίας. Το drone του Τζον πέφτει κι εκείνος αντιλαμβάνεται τι συμβαίνει στην οθόνη. «Γουάου» αναφωνεί, «τι εντυπωσιακή φωτιά!»

Αυτή είναι μια σκηνή από το αμερικανικό σήριαλ Παλιοί Συμφοιτητές. Δεν είμαι σίγουρη αν οι δημιουργοί του επιδίωκαν να κάνουν κάποιο κοινωνικό σχόλιο, ωστόσο η σκηνή θα μπορούσε κάλλιστα να διαδραματίζεται στο σαλόνι μιας σύγχρονης ελληνικής οικογένειας (ίσως χωρίς το drone). Σε αρκετές, η τηλεόραση είναι αναμμένη από το πρωί, συνήθως σε κάποιο πρωινάδικο ή στις ειδήσεις. Η κίνηση γίνεται αυτόματα, όπως όταν πατάς το κουμπί στην καφετιέρα. Σε κάποιες άλλες