Όταν η Τρίσα Μέιλι πήγε για τρέξιμο στο Central Park το βράδυ της 19ης Απριλίου του 1989, όπως έκανε σχεδόν κάθε βράδυ μετά τη δουλειά, δεν μπορούσε να φανταστεί τη βίαιη επίθεση που θα δεχόταν. Την ξυλοκόπησαν και την έσυραν 100 μέτρα μακριά από το μονοπάτι που έτρεχε. Έπειτα τη βίασαν. Αυτό το ειδεχθές έγκλημα έμελλε να γίνει μία από τις πιο πολυσυζητημένες αστυνομικές και δικαστικές υποθέσεις που απασχόλησαν την κοινή γνώμη της Νέας Υόρκης αρχικά, αλλά και ολόκληρη τη χώρα στη συνέχεια.
Η επίθεση που δέχτηκε ήταν τόσο σκληρή, που ήταν σε κώμα για δώδεκα μέρες. Τα τραύματά της ήταν τόσο σοβαρά, που έχασε το 75% του αίματός της, όπως δήλωσαν οι γιατροί. Η βιαιότητα της επίθεσης ήταν τέτοια που οι αστυνομικοί που ασχολήθηκαν με την υπόθεση ήταν αποφασισμένοι να βρουν τους ενόχους όσο πιο σύντομα γινόταν. Κατάλαβαν πως ήταν ένα έγκλημα που θα τραβούσε πάνω του όλα τα φώτα της δημοσιότητας και στο οποίο αντικατοπτριζόταν το κλίμα της βίας που επικρατούσε στη μεγαλούπολη, όπως σημείωνε ένα ρεπορτάζ της εποχής.
Το ίδιο βράδυ, μια παρέα εφήβων από τη συνοικία του Χάρλεμ –οι περισσότεροι μαύροι και Λατίνοι– βρέθηκαν στο πάρκο και, σύμφωνα με μαρτυρίες, προκαλούσαν τους περαστικούς, ενώ