Η αποθέωση της λατρείας της Παναγίας
«Με την Κοίμηση τελειώνει ο γήινος κύκλος της Παναγίας και ξεκινά ο νέος, της ουράνιας και αιώνιας παρουσίας της. Γι' αυτό εξάλλου στο απολυτίκιο της ημέρας ψάλλεται το “Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας· εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε”», μας λέει η Χρύσα Κοντογεωργοπούλου, δρ βυζαντινολόγος και ξεναγός. Η Κοίμηση της Θεοτόκου είναι η τελευταία από τις 12 μεγάλες γιορτές του βυζαντινού έτους, και έχει ιδιαίτερη σημασία για τους πιστούς – την ίδια μέρα γιορτάζεται και η Μετάσταση της Θεοτόκου στον ουρανό.
Πριν ακόμα ασχοληθεί με το κατεξοχήν επικοινωνιακό επάγγελμα του ξεναγού, η κ. Κοντογεωργοπούλου είχε το χάρισμα να μεταδίδει στον συνομιλητή της το πάθος της για τη βυζαντινή τέχνη – και όχι μόνο. Απευθυνθήκαμε σε αυτήν για να μάθουμε πώς ζωγράφιζαν οι χριστιανοί μέσα στους αιώνες τη σημερινή γιορτή. Μας μίλησε για τις εντυπωσιακότερες τοιχογραφίες της Κοίμησης, που καλύπτουν τους τοίχους των ναών και καθηλώνουν τον επισκέπτη, είτε είναι πιστός είτε όχι.
Οι πρώτες τοιχογραφίες
Η γιορτή καθιερώνεται επίσημα στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαυρικίου, τον 6ο αιώνα μ.Χ. Την κληροδοτούν στους βυζαντινούς οι μονοφυσίτες, που είχαν μια ιδιαίτερη «μαριολατρεία». Όμως, στη