Ο εκτοπισμός της μελισσοκομίας στην Πάρο
Άρθρο της Αναστασίας Καραδημήτρη.
Αναδημοσιεύεται με άδεια από τις «Βιώσιμες Κυκλάδες», ένα εγχείρημα της «Πρωτοβουλίας για τη Δημοσιογραφία», που υποστηρίζεται από το inside story. Το project αναδεικνύει τα πολλαπλά ζητήματα βιωσιμότητας που αντιμετωπίζουν οι Κυκλάδες, από την αδυναμία ζωτικών υποδομών να αντεπεξέλθουν στην πληθυσμιακή έκρηξη του καλοκαιριού ως την αλλοίωση του τοπίου και τις ελλιπείς δημόσιες υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες στους νησιώτες.
Όπως όλος ο πρωτογενής τομέας πλέον στις Κυκλάδες, και η μελισσοκομία υποφέρει από τον υπερτουρισμό, τη δόμηση σε μέρη που κάποτε άνθιζε η χλωρίδα και η πανίδα και την τουριστικοποίηση των νησιών. «Η ανεξέλεγκτη μετατροπή της αγροτικής γης σε οικιστική όχι μόνο εκτοπίζει τους θυμαρότοπους αλλά εξαντλεί και τα υφιστάμενα αποθέματα νερού μειώνοντας δραματικά τις πηγές γύρης και νέκταρ για τις μέλισσες. Χτίζουμε ανεξέλεγκτα σε όλες τις χορτολιβαδικές γαίες και τις καλλιέργειες που έδιναν τα λουλούδια που οι μέλισσες έχουν ανάγκη» λένε οι μελισσοκόμοι της Πάρου. «Αυτό το μοντέλο ανάπτυξης ισοπεδώνει τον πρωτογενή τομέα».
Η μοναδική ανθοφορία των Κυκλάδων
Το ιδιαίτερο, άνυδρο και ξηροθερμικό κλίμα των νησιών προσέδιδε ανέκαθεν μια