Μπουλντόζες στο παρθένο δάσος
«Ήρθα πρώτη φορά να μείνω το καλοκαίρι στο χωριό όταν ήμουν δώδεκα, με έναν φίλο μου από τα Τρίκαλα, με το λεωφορείο. Και κόλλησα». Τα λόγια ανήκουν στον Γιώργο Βάκη, κάτοικο Τρικάλων με καταγωγή από το Χαλίκι Ασπροποτάμου, ένα ειδυλλιακό χωριό στους πρόποδες του Λάκμου, πολύ κοντά στα σύνορα της Θεσσαλίας με την Ήπειρο.
Περπατάμε μαζί στο μονοπάτι που φεύγει από το χωριό προς το βουνό, ακολουθώντας την πορεία που θα ακολουθήσει ο αγωγός μεταφοράς των υδάτων του ρέματος της Καπραρίας αν προχωρήσει το επίμαχο έργο κατασκευής του μικρού υδροηλεκτρικού σταθμού (ισχύος 0,62 MW) στην παρθένα, καθηλωτικά όμορφη αυτή περιοχή, όπου πηγάζει ο Αχελώος. Ο ήλιος λάμπει παρά τα πουπουλένια σύννεφα που μαζεύονται στον ουρανό (αργότερα θα έπιανε βροχή). Τα κρυστάλλινα νερά του ρέματος τρέχουν ορμητικά και τα αγριολούλουδα ξεπροβάλλουν σε αποχρώσεις του μωβ, του κίτρινου και του λευκού μέσα στο γρασίδι.
Ο Βάκης εργάζεται στα Τρίκαλα στα «Λουκούμια Βάκης», την οικογενειακή επιχείρηση που ξεκίνησε ο Χαλικιώτης παππούς του το 1936. Αλλά τον τελευταίο καιρό έρχεται με κάθε ευκαιρία στο χωριό, καθώς η μάχη για να μην προχωρήσει το έργο κορυφώνεται.
Αναζωπύρωση
Τις τελευταίες εβδομάδες, καθώς ο χειμώνας
