Η συζήτηση για το μέλλον της Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης έχει μεγάλο παρελθόν, καλύπτοντας τουλάχιστον μία εικοσαετία. Οι βασικές εναλλακτικές που προτάθηκαν όλα αυτά τα χρόνια ήταν οι εξής:
α) Πρώτον, η μεταφορά της ΔΕΘ εκτός κέντρου και η μετατροπή του υπάρχοντος οικοπέδου σε μητροπολιτικό πάρκο. Αυτό, βέβαια, θα απαιτούσε τεράστια επένδυση, τόσο για το νέο εκθεσιακό κέντρο όσο και για την απαλλοτρίωση της υπάρχουσας έκτασης στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, η οποία ανήκει στη ΔΕΘ Helexpo ΑΕ, δηλαδή στο λεγόμενο Υπερταμείο. Αυτή ήταν η ιδεατή εναλλακτική σε εποχές προ κρίσης.
β) Δεύτερον, η διατήρηση της σημερινής κατάστασης, που θα έχει ως αποτέλεσμα την απαξίωση των ήδη ξεπερασμένων εκθεσιακών υποδομών.
γ) Τρίτον, η προτεινόμενη λύση ενός νέου Ειδικού Χωρικού Σχεδίου, που προσπαθεί να συμβιβάσει τις ταυτόχρονες ανάγκες για πράσινο και σύγχρονες υποδομές.
Συγκεκριμένα, το Ειδικό Χωρικό Σχέδιο (ΕΧΣ) για την ανάπλαση του εκθεσιακού κέντρου προβλέπει ότι το πάρκο θα περιοριστεί στον μισό χώρο του οικοπέδου και ότι στο υπόλοιπο θα αναπτυχθούν τα νέα περίπτερα της ΔΕΘ. Έχει προκαλέσει αντιδράσεις, κυρίως από την αρχιτεκτονική κοινότητα και τον οικολογικό χώρο.
Από την άλλη, οι φορείς