O Maverick ήταν Έλληνας

«Ποιος εδώ είναι από την Καλιφόρνια;» ρώτησε μόλις μπήκε στην τάξη ο υποπλοίαρχος Μάικ «Γουίζαρντ» ΜακΚέιμπ, ένας από τους εκπαιδευτές κατά την πρώτη από τις πέντε εβδομάδες της εκπαίδευσης στo πρόγραμμα Εκπαιδευτή Τακτικών Μαχητών (γνωστό ως «Topgun») του αμερικανικού Ναυτικού στη βάση Μίραμαρ στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια. Κανείς από τους 16 φοιτητές που απάρτιζαν τα 8 πληρώματα των F-14 δεν απάντησε. Τότε ο Ντέιβ «Πόσουμ» Κάλι σήκωσε το χέρι και είπε ότι δεν κατάγεται από την Καλιφόρνια, όμως πήγε σχολείο στο Νιούπορτ Μπιτς. Ο υποπλοίαρχος είπε ότι αυτό ήταν αρκετό. Ένας δημοσιογράφος ήθελε να γράψει για την πιο δύσκολη σχολή πιλότων στον κόσμο για το περιοδικό California. Έψαχνε ένα πλήρωμα για να τους πάρει συνέντευξη έχοντας άδεια από το υπουργείο Άμυνας, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο το ψυχροπολεμικό 1983, έναν χρόνο μετά τα Φώκλαντ.

Εκείνη την εποχή το F-14 ήταν η υπέρτατη αεροπολεμική μηχανή του Ναυτικού των ΗΠΑ, «ένα τεράστιο, πολυτελές τέρας που θα μπορούσε να είχε σχεδιαστεί από την ομάδα ειδικών εφέ του Star Wars», όπως το περιέγραψε αργότερα ο Εχούντ Γιονάι. Μπορούσε να ανέβει στα 30.000 πόδια σε ένα λεπτό, να πετάξει με ταχύτητα πάνω από δύο φορές μεγαλύτερη του ήχου και να μεταφέρει επτά τόνους πυρομαχικών και πυραύλων. Το ραντάρ του μπορούσε να παρακολουθεί 24 στόχους ταυτόχρονα και να εκτοξεύσει ταχύτατα έξι πυραύλους σε έξι διαφορετικές κατευθύνσεις. Όμως, παρά τις απίστευτες δυνατότητές του, το F-14 ήταν πολύ πολύπλοκο τεχνικά – και αυτήν την ανάγκη κάλυπτε η σχολή Topgun.