Λιβύη: Χάος ή αχτίδα φωτός;

Στην ερώτηση ποια είναι η σημερινή κατάσταση στη Λιβύη η απάντηση είναι μάλλον εύκολη: Χαώδης. Κι αυτό διότι τα πάντα εξελίσσονται χωρίς λογική εξήγηση. Πρόσωπα και πολιτικά σχήματα που αναγνωρίζονται σήμερα, μεταμορφώνονται αύριο σε αγνώριστα. Εκεί που υπάρχει βεβαιότητα ποιές είναι οι αντιμαχόμενες πλευρές, διαπιστώνεται ότι τα πάντα έχουν πάρει άλλη τροπή. Οι συμμαχίες εναλλάσσονται εν ριπή οφθαλμού.

Οι διαφορές που έχουν διασπάσει τη Λιβύη από το 2011, όταν ανετράπη η δικτατορία του Μουαμάρ Καντάφι, συνεχίζουν να παρεμποδίζουν τη διεξαγωγή εκλογών που αρχικά είχαν οριστεί για τον Δεκέμβριο του 2018. Για τους περισσότερους παρατηρητές, οι συνεχείς αναβολές, είναι ένδειξη ότι η σημερινή κατάσταση βολεύει τους κρατούντες μολονότι έχει οδηγήσει σε πολιτικές κρίσεις, αντιπαραθέσεις περί νομιμότητας και σε οικονομική καταστροφή από το κλείσιμο πετρελαϊκών εγκαταστάσεων. Για πολλούς αναλυτές όμως η Λιβύη είναι ένα αποτυχημένο κράτος. Η κεντρική κυβέρνηση, εννοώντας τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με έδρα την Τρίπολη, δεν ελέγχει καλά καλά ούτε την πρωτεύουσα, καθώς οι πολιτοφυλακές και οι ξένοι μισθοφόροι ζουν και βασιλεύουν, παρά τις όποιες μέχρι σήμερα συμφωνίες. Στην προσπάθεια να βγει κάποιος από τον λαβύρινθο στον οποίο έχει μπλεχτεί η βορειοαφρικανική χώρα ο μίτος της Αριάδνης είναι ένας: να ακολουθήσει το χρήμα, τον μαύρο χρυσό. Οι συμμαχίες, λοιπόν, εναλλάσσονται κυρίως με βάση τα οικονομικά συμφέροντα. Από τη μια διαδηλώσεις, βία και καταστροφές και από την άλλη φημολογίες ότι ο Στρατάρχης Χαλίφα Χάφταρ τα έχει βρει στα πετρελαϊκά ζητήματα με τον πρωθυπουργό της κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας Αμπντέλ Χαμίντ Ντιμπέιμπα, κύριο μέχρι χθες εχθρό του.