Η αυλαία ανεβαίνει. Στη σκηνή, ένα σύγχρονο γραφείο με γυάλινα διαχωριστικά, μινιμαλιστική επίπλωση, ένα βάζο με λευκές τουλίπες στο τραπέζι των συνεδριάσεων. Στο φόντο διαγράφεται η γνώριμη κορυφογραμμή της Νέας Υόρκης, με τους ουρανοξύστες μέσα στο χάραμα. Μέλος καθαριστικού συνεργείου αδειάζει τους τελευταίους κάδους, ενώ στο τρανζιστοράκι του παίζουν οι ειδήσεις: «Οι τραπεζικές αρχές αναμένεται να ολοκληρώσουν την ολονύχτια συνεδρίαση που θα αποφασίσει την τύχη του ιστορικού τραπεζικού ομίλου Lehman Brothers…». Τριγύρω του στοιβάζονται χαρτονένιες κούτες, από αυτές που χρησιμοποιούνται για τη φύλαξη φακέλων. Ο καθαριστής παίρνει το ραδιοφωνάκι του και φεύγει. Παύση. Από τη άλλη άκρη της σκηνής εισέρχεται ένας μεσήλικας γενειοφόρος, ντυμένος με ρούχα εποχής. Είναι 11 Σεπτεμβρίου του 1844 και ο Χεγιούμ Λίμαν πατάει για πρώτη φορά το πόδι του στην Αμερική, φορώντας τα καλά του παπούτσια, για να αναζητήσει την τύχη του.
Κάπως έτσι ξεκινάει το θεατρικό έργο The Lehman Trilogy, που παίζεται αυτές τις μέρες στο Εθνικό Θέατρο (National Theatre) του Λονδίνου και αφηγείται σε τρεις πράξεις την ιστορία της τράπεζας Lehman Brothers. Από την άφιξη των ιδρυτών της, τριών Εβραίων αδελφών από