
Λαυρεωτική: ένα παράκτιο οικοσύστημα σε κρίση
Στη Λαυρεωτική, την περιοχή που με κέντρο την πόλη του Λαυρίου καταλαμβάνει το νότιο άκρο της Αττικής Χερσονήσου, συγκλίνουν πολλές ιστορίες. Είναι η ιστορία ενός τόπου μεγάλης οικονομικής δραστηριότητας, ήδη από την αρχαιότητα, τα ίχνη της οποίας βλέπει κανείς σε ολόκληρη την περιοχή, σε παλιά πηγάδια και ορύγματα και φασματικές πλινθοδομές στα γύρω βουνά, αλλά και μικροσκοπικά, στα βαρέα μέταλλα που βρίσκονται θαμμένα στην άμμο της ακτογραμμής. Είναι ακόμη η ιστορία ενός απίστευτου ορυκτού πλούτου, καθώς στα μεταλλεία και στα παλιά φρεάτια έχουν εντοπιστεί πάνω από 500 ορυκτά, κρυσταλλικά και ιριδίζοντα, τα οποία εκτίθενται στις πλούσιες ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές της περιοχής.
![Πήλινο πλακίδιο από την Κόρινθο με απεικόνιση των εργαζόμενων σκλάβων στα μεταλλεία Λαυρίου, 5ος π.Χ. αιώνας. [Wikimedia Commons] lavrio1200px-mines_1.jpg](/sites/default/files/styles/image_ckeditor_small/public/migrated/lavrio1200px-mines_1_1.jpg?itok=4eIrndaL)
Είναι μια ιστορία βιομηχανικής ανάπτυξης και αποανάπτυξης, που ξεκινά σε αποικιοκρατικές βάσεις από τον δέκατο ένατο αιώνα και φτάνει μέχρι την δεκαετία του 1980, όταν πια ένα-ένα τα εργοστάσια, όπως το Αιγαίο και η Ιζόλα, άρχισαν να κλείνουν αφήνοντας πίσω τους χρέη, μια διαλυμένη τοπική οικονομία, ανέργους και εγκαταλελειμμένα, μισογκρεμισμένα κουφάρια. Είναι μια ιστορία αστικής, ταξικής πολεοδομικής συγκρότησης που αποτυπώνεται στα κομψά νεοκλασικά των εύπορων στελεχών της Γαλλικής Εταιρείας