Tα κλεμμένα Ευαγγέλια του Αγίου Όρους

Άγιο Όρος, μεσημέρι Μεγάλης Πέμπτης του 1960. Η Εβδομάδα των Παθών βαίνει προς ολοκλήρωση, καθώς απομένουν λίγα μόνο 24ωρα πριν από το Πάσχα των Ορθόδοξων Χριστιανών. Στο καθολικό ναό του μοναστηριού τελείται η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, κατά το βυζαντινό λειτουργικό τυπικό. Ένα πλοίο με 80 Γερμανούς προσεγγίζει την Ιερά Μονή Αγίου Διονυσίου.

Οι μοναχοί, που βρίσκονται υπό αυστηρή νηστεία και πλήρη αποχή από κάθε εργασία, είναι απορροφημένοι στα πνευματικά τους καθήκοντα. Δεν αρνούνται όμως τη φιλοξενία στους προσκυνητές. Οι αλλοδαποί επισκέπτες αποβιβάζονται στο μοναστήρι και επισκέπτονται την τράπεζα και τη βιβλιοθήκη.

Ασεβείς φιλοξενούμενοι

Όταν οι Γερμανοί θα έχουν πια αποχωρήσει, θα διαπιστωθεί η απώλεια πέντε μοναδικών χειρογράφων. Οι πατέρες της μονής καταλαβαίνουν αργά ότι λόγω της ημέρας η φύλαξη της βιβλιοθήκης δεν ήταν η πρέπουσα. Υποπτεύονται ότι κάποιοι από τους Γερμανούς είχαν εντοπίσει από προηγούμενη επίσκεψη τις θέσεις των χειρογράφων στη γωνιακή προθήκη της βιβλιοθήκης και εκμεταλλευόμενοι τη στενότητα του χώρου άρπαξαν τα ιερά κειμήλια.

Τα χειρόγραφα που εκλάπησαν ήταν τα υπ’ αριθμόν 1, 8, 49, 302 και 307 κατά την αρίθμηση του καθηγητή Ιστορίας Σπυρ