Ο Κάφκα ψηφίζει για το Brexit

«Όταν ο έξυπνος αλλά καθόλου βαθυστόχαστος Τζιμ Σαμς ξύπνησε εκείνο το πρωινό από ανήσυχα όνειρα, βρέθηκε στο κρεβάτι του μεταμορφωμένος σ’ ένα γιγάντιο πλάσμα. Για αρκετή ώρα έμεινε ξαπλωμένος ανάσκελα (δεν ήταν η προσφιλής του στάση) κοιτάζοντας εμβρόντητος τα απόμακρα πόδια του, τα λειψά του μέλη. Κατέληξε με βεβαιότητα πως ήταν μόνο τέσσερα, και εντελώς ακίνητα. Υπό άλλες συνθήκες, τα λεπτεπίλεπτα καφετιά ποδαράκια του, για τα οποία ένιωθε ήδη κάποια νοσταλγία, θα σάλευαν χαρούμενα στον αέρα, έστω και ανώφελα».

Με αυτόν τον τρόπο εισάγει ο Ίαν ΜακΓιούαν τον αναγνώστη στη δική του καφκική εκδοχή της βρετανικής πολιτικής σκηνής. Μία κατσαρίδα που μέχρι τότε περιφερόταν ανέμελα στους διαδρόμους των κυβερνητικών κτιρίων και απολάμβανε λιχουδιές, όπως τις καβαλίνες των αλόγων της βασιλικής φρουράς, μεταμορφώνεται ξαφνικά στον πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας. Και μάλιστα την πιο κρίσιμη στιγμή, όταν πρέπει να αποφασίσει για τη μοίρα της χώρας.

Γιατί έχει έρθει η στιγμή που η βρετανική κυβέρνηση, σε πείσμα των εταίρων της στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι αποφασισμένη να εφαρμόσει τον αντιστροφισμό, ένα ριζοσπαστικό οικονομικό σύστημα όπου το χρήμα ρέει αντίστροφα. Πιο απλά, οι πολίτες